Wniosek o przeniesienie pozwolenia na budowę pawilonu handlowego, na podstawie art. 15 par. 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ postanowił wskazać Prezydenta Miasta Ł. jako organ właściwy do rozpoznania sprawy.
Tezy

Jeżeli organ, do którego strona zwróciła się o załatwienie sprawy, uznał się za niewłaściwy i przekazał podanie w drodze postanowienia na podstawie art. 65 par. 1 Kpa innemu organowi, organ, któremu podanie przekazano ostatecznym postanowieniem, jeżeli uzna, że nie jest organem właściwym, nie może wydać postanowienia o przekazaniu podania organowi, od którego je otrzymał, lecz powinien wystąpić do sądu administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu na zasadzie art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny, na wniosek Wojewody Łódzkiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą Łódzkim a Prezydentem Miasta Ł. w sprawie (...) Management spółka z o.o. w W. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku o przeniesienie pozwolenia na budowę pawilonu handlowego, na podstawie art. 15 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ postanowił wskazać Prezydenta Miasta Ł. jako organ właściwy do rozpoznania sprawy.

Uzasadnienie strona 1/2

Spółka z o.o. (...) Management w W. wystąpiła do Wojewody Łódzkiego o przeniesienie na jej rzecz pozwolenia na budowę pawilonu handlowego wraz z obiektami towarzyszącymi w Ł., udzielonego Spółce Akcyjnej "K." w P.

Postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2005 r. Wojewoda Łódzki, uznając, że jest organem niewłaściwym, przekazał sprawę Prezydentowi Miasta Ł.

Postanowieniem z dnia 21 września 2005 r. Prezydent Miasta Ł. stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę do rozpatrzenia Wojewodzie Łódzkiemu. Prezydent Miasta podał, że skoro Wojewoda Łódzki, orzekając w drugiej instancji, udzielił pozwolenia na budowę Spółce Akcyjnej "K.", to jest organem, który wydał decyzję o pozwoleniu na budowę, i zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2003 nr 207 poz. 2016 ze zm./ jest właściwy do przeniesienia tej decyzji na rzecz innego podmiotu.

Wojewoda Łódzki wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wojewodą Łódzkim a Prezydentem Miasta Ł. Podał, że właściwy do wydawania pozwoleń na budowę na terenie Ł., które jest miastem na prawach powiatu, jest Prezydent Miasta, w związku z czym jest on także właściwy do przeniesienia pozwolenia na budowę na rzecz innego podmiotu zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przede wszystkim należy wyjaśnić, że spór między Wojewodą Łódzkim a Prezydentem Miasta Ł. jest sporem kompetencyjnym w rozumieniu art. 22 par. 2 Kpa, ponieważ jest to spór między organem jednostki samorządu terytorialnego - Prezydentem Miasta Ł., pełniącym funkcje starosty, a organem administracji rządowej - Wojewodą Łódzkim.

W sprawie nie budzi wątpliwości, że organem właściwym do wydania pozwolenia na budowę pawilonu handlowego wraz z obiektami towarzyszącymi jest starosta /art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, Dz.U. 2003 nr 207 poz. 2016 ze zm./. Wojewoda jest organem administracji architektoniczno-budowlanej wyższego stopnia w stosunku do starosty. Tak określonej właściwości organów nie zmienia w niczym fakt, że w toku postępowania instancyjnego organ wyższego stopnia, rozpoznając odwołanie, może zmienić lub uchylić decyzję organu pierwszej instancji i orzec co do istoty sprawy /art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa/. Właściwość instancyjna bowiem nie oznacza, że organ pierwszej instancji przestaje być organem właściwym do załatwienia sprawy.

W tym kontekście należy interpretować przepis art. 40 ust. 1 Prawa budowlanego; stanowi on, że organ, który wydał decyzję określoną w art. 28, jest obowiązany za zgodą strony, na której rzecz decyzja została wydana, do przeniesienia tej decyzji na rzecz innego podmiotu, jeżeli przyjmuje on wszystkie warunki zawarte w tej decyzji oraz złoży oświadczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 Prawa budowlanego. Sprawa o przeniesienie decyzji na rzecz innego podmiotu, o której mowa w art. 40 ust. 1 Prawa budowlanego, jest nową sprawą, ale dotyczącą tego samego obiektu budowlanego, którego budowa stanowiła przedmiot wcześniejszej sprawy zakończonej pozwoleniem na budowę, i należy do właściwości starosty. Nie ma wystarczających argumentów przemawiających za stanowiskiem, że przepis art. 40 ust. 1 Prawa budowlanego zmienia zasadę właściwości organów określoną w art. 82 Prawa budowlanego w ten sposób, iż właściwość organu w sprawie przeniesienia decyzji o pozwoleniu na budowę zależy od tego, czy o pozwoleniu na budowę orzekał organ pierwszej instancji, czy także organ drugiej instancji. Przyjęcie takiego rozwiązania prowadziłoby do tego, że w razie zmiany decyzji o pozwoleniu na budowę przez organ drugiej instancji powstawałby trudny do rozwiązania problem, który z tych organów wydał pozwolenie na budowę. Konsekwencją tego byłoby także przenoszenie tego rodzaju spraw do właściwości organów administracji rządowej z ministrem jako organem odwoławczym w tych sprawach.

Strona 1/2