Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do wydania decyzji administracyjnej w sprawie wykonania obowiązku konserwacji rowu melioracyjnego [...] we wsi Ś., gmina S.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. NSA Janusz Furmanek Protokolant starszy asystent sędziego Kamil Buliński po rozpoznaniu w dniu 26 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Starosty C. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Starostą C. a Wójtem Gminy S. w przedmiocie wskazania organu właściwego do wydania decyzji administracyjnej w sprawie wykonania obowiązku konserwacji rowu melioracyjnego [...] we wsi Ś., gmina S. postanawia: oddalić wniosek.

Uzasadnienie strona 1/3

Wnioskiem z dnia 2 kwietnia 2014 r. Starosta C. zwrócił się o rozstrzygnięcie pozytywnego sporu o właściwość pomiędzy nim a Wójtem Gminy S. poprzez wskazanie organu właściwego do wydania decyzji administracyjnej w sprawie zobowiązania do wykonania obowiązku konserwacji rowu melioracyjnego [...] we wsi Ś., gmina S. oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że Wójt zawiadomił Starostę, że na wniosek K. i G. M., zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie "zobowiązania Starosty do wykonania obowiązku konserwacji rowu melioracyjnego. W zawiadomieniu powołano się na art. 61 § 4 kpa nie podając przepisu prawa materialnego stanowiącego podstawę wszczęcia postępowania w sprawie. Starosta pismem z dnia 6 marca 2014 r. zwrócił się do Wójta o podanie podstawy prawnej na jakiej zostało wszczęte postępowanie w sprawie nałożenia obowiązku konserwacji rowu. Pismem z dnia 18 marca 2014 r. Wójt poinformował, że podstawą materialnoprawną postępowania jest przepis art. 29 ustawy Prawo wodne. Starosta pismem z dnia 25.3.2014 r. wyjaśnił, że wymieniony przepis nie jest właściwą podstawą prawną, a wójt gminy nie jest organem właściwym w sprawie, która należy do właściwości starosty. Rów melioracyjny jest urządzeniem melioracji szczegółowych wpisanym do ewidencji tych urządzeń pod numerem [...]. jest to bezsporne. Kwestię utrzymania urządzeń melioracji wodnych szczegółowych reguluje art. 77 ustawy Prawo wodne, który jednoznacznie stanowi, że utrzymanie urządzeń melioracji wodnych szczegółowych należy do zainteresowanych właścicieli gruntów. A jeżeli urządzenia te są objęte działalnością Spółki wodnej, do tej spółki. Z dyspozycji art. 77 ust. 2 ustawy Prawo wodne wynika, ze jeżeli obowiązek o którym mowa w ust. 1 nie jest wykonywany, to organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego ustala, w drodze decyzji, proporcjonalnie do odnoszonych korzyści przez właścicieli gruntu, szczegółowe zakresy i terminy jego wykonania. W stanie faktycznym i prawnym tej sprawy art. 77 ustawy jest lex specialis wobec art. 29, na który wskazuje Wójt. Jeżeli obowiązek utrzymania w należytym stanie danego urządzenia melioracji wodnej szczegółowej nie jest realizowany, to wyłącznie organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego czy starosta, jest zobowiązany nałożyć formie decyzji stosowne obowiązki. Jest więc oczywistym, że nie jest to kompetencja wójta, o której mowa w art. 29. organem właściwym do wydawania pozwoleń wodnoprawnych jest starosta (art. 140 ust. 1).

W odpowiedzi na wniosek Wójt wniósł o odrzucenie wniosku Starosty i obciążenie go kosztami postępowania. W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z pismem z dnia 18 marca 2014 r. podstawą materialnoprawną prowadzonego postępowania jest przepis art. 29 Prawa wodnego tym samym nie można mówić o sporze w sprawie, w rozumieniu art. 4 ppsa. Zarówno w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania jak i później kierowanej korespondencji Wójt używał zwrotu mogącego sugerować, że owe postępowanie prowadzone jest w trybie art. 77 Prawa wodnego. W przedmiotowej sprawie prowadzone już było postępowanie administracyjne w trybie art. 77. Wydana przez Starostę decyzja kończąca ww. postępowanie została uchylona wyrokiem WSA w Warszawie, wydanym w sprawie o sygnaturze IV SA/Wa 2429/13 w dniu 5 lutego 2014 r.

Strona 1/3