Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędzia del. WSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 25 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Marszałka Województwa Podlaskiego z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Marszałkiem Województwa Podlaskiego a Starostą Augustowskim w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie wydania pozwolenia wodnoprawnego postanawia: wskazać Marszałka Województwa Podlaskiego jako organ właściwy do rozpoznania sprawy.
Marszałek Województwa Podlaskiego wniósł o rozstrzygniecie sporu o właściwość pomiędzy nim a Starostą Augustowskim, poprzez wskazanie Starosty Augustowskiego jako organu właściwego do rozpatrzenia wniosku W. P. z dnia [...] maja 2015 r. o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzenia wodnego w postaci pomostu drewnianego w kształcie odwróconej litery L, składającego się z odcinka prostopadłego do linii brzegowej o wymiarach szer. 2,00 m x dł. 20,00 m, odcinka równoległego do linii brzegowej o wymiarach szer. 3,00 m x dł. 5,00 m zlokalizowanego na jeziorze N. (działka nr [...]) w A.
W piśmie z dnia [...] czerwca 2015 r. Starosta Augustowski przekazał na podstawie art. 65 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej jako K.p.a.) Marszałkowi Województwa Podlaskiego ww. wniosek wskazując, że na podstawie art. 140 ust. 2 pkt 1 ustawy z 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 469, dalej jako ustawa Prawo wodne) oraz art. 378 ust. 2a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tj. Dz. U. z 2013, poz. 1232 ze zm., dalej jako ustawa Prawo ochrony środowiska) jest on organem właściwym do wydania pozwolenia wodnoprawnego w niniejszej sprawie.
Stwierdził, że jezioro N. znajduje się na szlaku K. A., który z uwagi na ilość retencjonowanych wód (ponad 10 mln m3), jak również wysokość piętrzenia (ponad 5 m) należy do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko.
Zaznaczył, że skoro Marszałek Województwa Podlaskiego jest właściwym do wydania pozwoleń wodnoprawnych na szczególne korzystanie z wód na K. A., co jest wg niego bezsporne (decyzja Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku z dnia [...] maja 2015 r. nr [...]), to zgodnie z art. 140 ust. 2 pkt 5c ustawy Prawo wodne, jest także właściwym do wydania wszystkich pozwoleń wodnoprawnych, o których mowa w art. 122 ww. ustawy, jeżeli jest właściwym do wydania jednego z tych pozwoleń. Właściwość marszałka województwa do wydania pozwolenia wodnoprawnego na budowę pomostu, który jest urządzeniem wodnym wynika z treści art. 122 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 9 pkt 19 ustawy Prawo wodne.
Marszałek Województwa Podlaskiego po analizie dokumentacji sprawy nie zgodził się z twierdzeniami Starosty Augustowskiego. Stanął na stanowisku, że art. 140 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo wodne nie będzie miał zastosowania w sprawie, a tym samym właściwym do rozpoznania sprawy będzie Starosta Augustowski stosownie do art. 140 ust. 1 ustawy Prawo wodne. W jego ocenie wykonanie urządzenia wodnego objętego wnioskiem (pomimo jego zlokalizowania na jeziorze N., które stanowi część K. A., będącego przedsięwzięciem mogącym zawsze znacząco oddziaływać na środowisko), nie stanowi przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 378 ust. 2a ustawy Prawo ochrony środowiska. Pomost nie jest powiązany funkcjonalnie z K. A. i nie wpływa na jego funkcjonalność. Zarówno Kanał i most mogą funkcjonować oddzielnie.
Zaznaczył, że art. 140 ust. 2 pkt 5c ustawy Prawo wodne (powinno być pkt 1) nie ma zastosowania w sytuacji kiedy wniosek o wydanie pozwolenia wodnoprawnego dotyczy budowy pomostu na jeziorze N., która to budowa nie jest związana z przedsięwzięciem mającym miejsce na terenie zakładu, gdzie jest eksploatowana instalacja kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, czyli instalacja o której mowa w art. 378 ust. 2a ustawy Prawo ochrony środowiska, to nie mamy do czynienia "zakładem", w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy Prawo ochrony środowiska. Zauważył także, że budowa przedmiotowego pomostu nie jest również przedsięwzięciem mogącym zawsze znacząco oddziaływać na środowisko.