Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. W. i M. W. na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 listopada 2014 r. sygn. akt II SAB/Wr 22/14 o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 września 2014 r., II SAB/Wr 22/14 o oddaleniu wniosku o wyłączenie referendarza w sprawie ze skargi D. W. i M. W. na bezczynność Gminy [...] w przedmiocie sprawdzenia szczelności szamba postanawia oddalić zażalenie
Zarządzeniem z 20 listopada 2014 r., sygn. akt II SAB/Wr 22/14 Zastępca Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wezwał D. W. i M. W. do uiszczenia solidarnie 100 zł wpisu sądowego od zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 września 2014 r., II SAB/Wr 22/14 o oddaleniu wniosku o wyłączenie referendarza. Jako podstawę wezwania wskazano § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193 ze zm., dalej rozporządzenie; k. 167 akt II SAB/Wr 22/14).
Zażalenie na powyższe zarządzenie wnieśli D. W. i M. W. (dalej skarżący) wnosząc o jego uchylenie bądź zmianę (k. 184 akt II SAB/Wr 22/14).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się niezasadne.
Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnia, że rozpoznając zażalenie odnosi się wyłącznie do zaskarżonego zarządzenia. Innymi słowy, Naczelny Sąd Administracyjny bada zgodność z prawem tylko zarządzenia z 20 listopada 2014 r. o wezwaniu do uiszczenia solidarnie wpisu sądowego od zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 2 września 2014 r., sygn. akt II SAB/Wr 22/14 o oddaleniu wniosku o wyłączenie referendarza od orzekania w niniejszej sprawie.
Zgodnie z art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa), sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, by pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania (art. 220 § 1 ppsa). Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których mimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd (art. 220 § 3 ppsa).
Zarządzenie z 20 listopada 2014 r., II SAB/Wr 22/14 nie narusza powołanych przepisów. Skarżący wnieśli zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 2 września 2014 r., II SAB/Wr 22/14 o oddaleniu wniosku o wyłączenie referendarza (k. 92-93 akt II SAB/Wr 22/14). Postanowieniem z 2 września 2014 r., II SAB/Wr 22/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił D. W. i M. W. przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Postanowieniem z 4 listopada 2014 r., II OZ 1145/14 NSA oddalił zażalenie skarżących na postanowienie z 2 września 2014 r. (k. 96-98; 155-157 akt II SAB/Wr 22/14).
Skarżącym nie przyznano prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych (art. 239 pkt 4 ppsa). Mają zatem obowiązek ponoszenia kosztów sądowych, do których należy wpis od zażalenia (art. 230 § 1 ppsa).
Wysokość oraz szczególne zasady pobierania wpisu określiła Rada Ministrów w rozporządzeniu. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia, od zażaleń na postanowienia wojewódzkich sądów administracyjnych pobiera się wpis stały w kwocie 100 zł.
Zastępca Przewodniczącego Wydziału prawidłowo wezwał D. W. i M. W. do uiszczenia solidarnie 100 zł wpisu od zażalenia. Kwestia zasadności zażalenia i okoliczności podnoszone w uzasadnieniu zażalenia z 16 grudnia 2014 r. (k. 184 akt II SAB/Wr 22/14) nie mają znaczenia dla powstania obowiązku uiszczenia stosownej opłaty. Ustawodawca wprowadza zakaz pobierania opłat jedynie od pism, co do których już w momencie ich wniesienia wiadomo, że podlegają odrzuceniu (art. 222 ppsa).
Na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 ppsa niniejsze zażalenie należało oddalić.