Zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie niewykonania wyroku wydanego w sprawie 7/IV SA 3127
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. W., M. W., M. W., J. W. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2008r., sygn. akt VII SA/Wa 1656/05 o wezwaniu J. W. do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia w sprawie ze skargi D. W., M. W., M. W., J. W. na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie niewykonania wyroku wydanego w sprawie 7/IV SA 3127-3130/03 postanawia 1. oddalić zażalenie J. W. 2. odrzucić zażalenie D. W., M. W., M. W.

Uzasadnienie

Zarządzeniem z dnia 25 kwietnia 2008r. Przewodniczący Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał J. W. do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 zł, od zażalenia na postanowienie z dnia 29 stycznia 2008r. w przedmiocie odrzucenia zażalenia D. W. i M. W. na postanowienie z dnia 20 listopada 2007r. - na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., stosownie do § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu sądowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie wpisu.

Zażalenie na wskazane zarządzenie wnieśli D. W., M. W.. M. W. i J. W., żądając jego uchylenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie J. W. nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 230 § 1 i 2 p.p.s.a. od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis. Pismem takim jest zażalenie. Jest to zasada generalna, która podlega ograniczeniu jedynie na mocy art. 239 p.p.s.a., gdy strona jest ustawowo zwolniona od kosztów sądowych i na podstawie art. 243-246 p.p.s.a, gdy strona uzyska zwolnienie od takich kosztów na mocy udzielonego prawa pomocy. Wówczas nie ponosi ona opłat sądowych, a wydatki za nią pokrywane są przez Skarb Państwa.

W przedmiotowej sprawie wnoszone pisma nie są zwolnione z opłat sądowych mocą art. 239 p.p.s.a., ani też nie zostało J. W. przyznane prawo pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym, dlatego też był zobowiązany do uiszczenia wpisu sądowego.

Zażalenie nie podnosi żadnych konkretnych zarzutów kwestionujących zasadność i zgodność z prawem zaskarżonego zarządzenia.

Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 198 p.p.s.a. oddalił zażalenie wniesione przez J. W.

Pozostali skarżący czyli D. W., M. W. i M. W. zostali zwolnieni przez Sąd pierwszej instancji od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie. Zaskarżone zarządzenie zaś dotyczyło wezwania J. W. do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia. Wobec tego rozpatrywanie zażalenia trojga skarżących zwolnionych od kosztów nie ma usprawiedliwionych podstaw, gdyż nie dotyczy ich obowiązku. Zatem nie można uznać aby w warunkach przedmiotowej sprawy skarżący D. W., M. W. i M. W. byli upoważnieni do wniesienia zażalenia na zaskarżone zarządzenie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 180 w zw. z art. 197 § 1 i § 2 p.p.s.a odrzucił zażalenie D. W., M. W. i M. W. jako niedopuszczalne.

Strona 1/1