Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...], nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej bojowej i palnej sportowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 15 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 1034/07 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...], nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej bojowej i palnej sportowej postanawia zażalenie oddalić.

Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 13 lipca 2007 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił A. P. wstrzymania wykonania decyzji Komendanta Głównego Policji z dnia [...], w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej bojowej i palnej sportowej.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, że wniosek skarżącego domagającego się wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie w świetle regulacji art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a.

Wnioskodawca podnosił, że jest zatrudniony w agencji ochrony osób i mienia i posiadanie broni jest warunkiem koniecznym do należytego wykonywania obowiązków służbowych tj. m. in. uczestnictwa w licznych interwencjach. W związku z tym brak broni stwarza zagrożenie dla jego życia i zdrowia.

Analizując powyższą argumentację Sąd stwierdził, że żadna z przesłanek uzasadniających wstrzymanie zaskarżonej decyzji nie zaszła, albowiem argumentacja ta nie świadczy o powstaniu znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.

W zażaleniu na powyższe postanowienie A. P. wnosząc o jego uchylenie, wskazał oprócz dotychczas podnoszonych kwestii również to, iż jest on w posiadaniu [...] jednostek broni palnej o łącznej wartości ponad [...] złotych, co w wypadku wykonania zaskarżonej decyzji wiąże się z jej oddaniem w płatne przechowanie lub zniszczenie, albo ze sprzedażą komisową, która nie zapewni mu ani szybkiej ani też korzystnej sprzedaży.

Odpowiedź na powyższe zażalenie złożył Komendant Główny Policji, wnosząc o jego oddalenie. Organ wskazał, że obowiązek wyzbycia się broni palnej jest naturalną konsekwencją objętej skargą decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżanego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ciężar dowodu w zakresie wykazania powyższych okoliczności, stanowiących podstawę do wstrzymania wykonania zaskarżanego aktu, spoczywa na wnioskodawcy. Zaistnienia okoliczności wskazanych w przepisie art. 61 § 3 ustawy skarżący w żaden sposób nie wykazał na co trafnie zwrócił uwagę Sąd pierwszej instancji.

Wprawdzie wykonanie decyzji o cofnięciu pozwolenia na broń palną łączy się z pewnymi uniedogodnieniami w zakresie takim jak przedstawił skarżący we wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji jak i w zażaleniu, jednak w kontekście przytoczonego przepisu nie sposób traktować argumentacji skarżącego jako zasadnej dla wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Skupiając się na ewentualności, iż konsekwencją zaskarżonej decyzji jest oddanie posiadanej przez skarżącego broni w płatne przechowanie, skarżący nie wykazał, iż zachodzą ustawowe przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w powyższej sprawie. Podobnie we wniosku skarżący nie powiązał wydanej decyzji z takimi następstwami, które pozwalałyby stwierdzić, iż skarżący poniesie dostatecznie uciążliwe skutki aby można było zakwalifikować je jako zasadne dla udzielenia mu ochrony tymczasowej. Stosowane powszechnie oddanie broni do depozytu policyjnego nie powoduje skutków o jakich mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.

W konsekwencji należy uznać, że wywody zażalenia stanowią polemikę z oceną sądu, a wobec tego zażalenie z braku uzasadnionych podstaw należało oddalić na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji