Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak po rozpoznaniu w dniu 18 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 listopada 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 593/17 w przedmiocie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi M. S. i L. S. na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszonych zarzutów za nieuzasadnione postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 3 listopada 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 593/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie L. S. (dalej "skarżący") na postanowienie z dnia 30 sierpnia 2017 r.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że postanowienie z dnia 30 sierpnia 2017 r. nie zostało doręczone skarżącemu w sposób prawidłowy. Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynikało, że przesyłki nie doręczono gdyż L. S. w dniu [...] czerwca 2017 r. został zwolniony z jednostki penitencjarnej, a jego aktualny adres zamieszkania to ul. P., W. Sąd uznał, że z uwagi na uzyskanie informacji w zakresie aktualnego adresu zamieszkania skarżącego czynności doręczenia odpisu postanowienia należało powtórzyć. W związku z powyższym termin do wniesienia zażalenia nie rozpoczął biegu, a wniesione zażalenie należało potraktować jako przedwczesne.
Skarżący, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł od powyższego postanowienia zażalenie, domagając się jego uchylenia, a także zasądzenia na rzecz skarżącego kosztów postępowania i zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie art. 194 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej p.p.s.a.) oraz art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. poprzez odrzucenie zażalenia skarżącego jako niedopuszczalnego z uwagi na jego przedwczesność, w sytuacji, gdy przepisy procesowe nie przewidują negatywnych konsekwencji wniesienia środka odwoławczego przed terminem, a tym samym zasadne było merytoryczne rozpoznanie złożonego zażalenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Stosownie do treści art. 194 § 2 p.p.s.a., zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia. Powyższe oznacza, że z uprawnienia do złożenia zażalenia strona może skorzystać w terminie przewidzianym w art. 194 § 2 p.p.s.a.
Zgodnie z art. 197 § 2 p.p.s.a. do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej. Stosownie do art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Tym samym uznać należy, że wniesienie zażalenia na postanowienie, które nie zostało doręczone, uznać należy za niedopuszczalne. Poza literalnym oparciem w przepisach, stanowisko to znajduje uzasadnienie funkcjonalne, wszak trudno sformułować zastrzeżenia wobec argumentacji postanowienia, które nie zostało doręczone, a zatem z którego uzasadnieniem co do zasady uczestnik postępowania nie mógł się zapoznać.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, wniesienie środka zaskarżenia od aktu sądu przed jego doręczeniem jest oczywistą przyczyną, z uwagi na którą ten środek zaskarżenia musi być odrzucony. Pogląd ten jest utrwalony w jego orzecznictwie (zob. np. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 19 kwietnia 2012 r. II OZ 305/12; z dnia 17 czerwca 2011 r., I OZ 425/11).
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. postanowił jak w sentencji.