Zażalenie na postanowienie WSA w Kielcach w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Powiatu w B.-Z. , nr [...] w przedmiocie zmiany Regulaminu Organizacyjnego Starostwa Powiatowego w B.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 14 października 2013 r., sygn. akt II SA/Ke 393/13 o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania w sprawie ze skargi A. G. na uchwałę Rady Powiatu w B.-Z. z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie zmiany Regulaminu Organizacyjnego Starostwa Powiatowego w B.-Z. postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

W odpowiedzi na zarządzenie Przewodniczącego z 29 lipca 2013 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 300 zł od skargi na uchwałę Rady Powiatu w B.-Z. z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie zmiany Regulaminu Organizacyjnego Starostwa Powiatowego w B.-Z., skarżący wniósł o zwolnienie go od tej opłaty.

Sąd, wskazując na art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) stwierdził, że wniosek taki powinien być złożony na urzędowym formularzu. Skarżący nie dopełnił tego wymogu, w związku z czym, w wykonaniu zarządzenia z dnia 16 sierpnia 2013 r., sekretariat sądu przesłał skarżącemu urzędowy formularz PPF i zobowiązał do jego wypełnienia i złożenia w terminie siedmiu dni od daty doręczenia pisma pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, stosownie do art. 257 p.p.s.a.

Pismo wraz z formularzem zostało prawidłowo doręczone skarżącemu za pośrednictwem poczty. W odpowiedzi skarżący wniósł o zwolnienie go z obowiązku składania oświadczenia o stanie majątkowym.

Z uwagi na niezłożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu PPF referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach wydał w dniu 17 września 2013 r. zarządzenie o pozostawieniu wniosku skarżącego bez rozpoznania.

Skarżący wniósł sprzeciw od tego zarządzenia wnosząc o jego uchylenie, rozpoznanie jego wniosku i zwolnienie od obowiązku składania oświadczenia o stanie majątkowym.

Sąd w postanowieniu z 14 października 2013 r. stwierdził, że skarżący nie wykonał obowiązku nałożonego na niego zarządzeniem z dnia 16 sierpnia 2013 r., tj. nie złożył wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu i na podstawie art. 257 p.p.s.a. pozostawił wniosek bez rozpoznania.

Od tego postanowienia skarżący wniósł zażalenie. W uzasadnieniu podtrzymał swoją dotychczasową argumentację podnoszoną w sprawie. Nie wskazał natomiast żadnych racji przemawiających przeciwko wydaniu postanowienia, na które wnosi zażalenie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Przede wszystkim wskazać należy, że zgodnie z art. 252 § 2 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru. Zgodnie natomiast z art. 257 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy nie złożony na tym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie pozostawia się bez rozpoznania. Sąd nie dysponuje w tym zakresie żadną swobodą, bowiem przepisy prawa nakładają na niego wyraźny obowiązek rozpatrzenia tylko takich wniosków, które pozbawione są braków formalnych. Sąd wezwał skarżącego do wypełnienia urzędowego formularza i jego odesłania do sądu w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Wezwanie to doręczono skarżącemu w dniu [...] sierpnia 2013 r., a więc zakreślony termin do dokonania czynności upłynął w dniu [...] sierpnia 2013 r. Skarżący natomiast nie wykonał w terminie, ani do dnia dzisiejszego, wezwania sądu. Zasadnie zatem sąd pozostawił wniosek skarżącego bez rozpoznania.

Odnosząc się do argumentacji przedstawionej w zażaleniu wskazać należy, że nie jest ona skierowana przeciwko skarżonemu postanowieniu, lecz przeciwko zarządzeniu wzywającemu do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie, które zostało już prawomocnie utrzymane w mocy, a więc nie może odnieść zamierzonego efektu.

Wskazać należy również skarżącemu, że jakiekolwiek próby merytorycznego kwestionowania zasadności odmowy przyznania prawa pomocy mogłyby mieć miejsce dopiero po wydaniu postanowienia rozpoznającego wniosek o jego przyznanie. Na tym etapie postępowania nie jest to możliwe, gdyż warunkiem merytorycznego rozpoznania wniosku jest złożenie go w odpowiedni sposób, tak aby nie był on obarczony wadami formalnymi.

Wobec powyższego, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1