Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.-A. Y. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 100/14 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M.-A. Y. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 2 grudnia 2014 r. WSA w Warszawie odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M.-A. L. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr DL [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.

Sąd I instancji wskazał, że w piśmie z dnia 5 grudnia 2013 r. K. G., działający w imieniu M. - A. Y., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2012 r., nr [...] orzekającą o odmowie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wraz z wnioskiem pełnomocnik skarżącej wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu podał, że w okresie, jaki był przewidziany na wniesienie skargi nastąpiło znaczne nasilenia jego dolegliwości chorobowych, łącznie z niedowładem kończyny górnej, co uniemożliwiło mu napisanie skargi. Dopiero po zastosowaniu kuracji lekowej ustąpiły jego dolegliwości.

Postanowieniem z dnia 25 lutego 2014 r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.

W dniu 9 kwietnia 2014 r. ustanowiony dla skarżącej adwokat stawił się w siedzibie Sądu i podpisał skargę oraz wniosek o przywrócenie terminu.

Postanowieniem z dnia 23 maja 2014 r. Sąd odmówił przywrócenia skarżącej terminu do wniesienia skargi. Na skutek wniesionego zażalenia Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. II OZ 729/14, uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. NSA wskazał, że "w okolicznościach niniejszej sprawy, Sąd I instancji winien był wezwać ustanowionego z urzędu pełnomocnika skarżącej nie tylko do podpisania wniosku o przywrócenie terminu, ale także do podania okoliczności wskazujących na brak winy skarżącej w uchybieniu terminu do wniesienia skargi".

W piśmie z dnia 25 sierpnia 2014 r. Sąd wezwał pełnomocnika skarżącej ustanowionego z urzędu, do wykazania okoliczności wskazujących na brak winy skarżącej w uchybieniu terminu.

W piśmie z dnia 19 września 2014 r. pełnomocnik skarżącej przedstawił stanowisko w sprawie.

W piśmie z dnia 10 października 2014 r. pełnomocnik organu wniósł o oddalenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że zgodnie z wytycznymi wiążącego go postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. II OZ 729/14, wezwał adwokata, ustanowionego w ramach prawa pomocy dla skarżącej, do podania okoliczności wskazujących na brak winy skarżącej w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.

W piśmie z dnia 19 września 2014 r. profesjonalny pełnomocnik skarżącej podał, że M. - A. Y. jest obywatelką M. i słabo posługuje się językiem polskim. Nie zna prawa i nie wiedziała, że wniesienie skargi obwarowane jest terminem. Żyła w konkubinacie z K. G. i przez wzgląd na powyższe była zdana na jego pomoc. Nie zna w Polsce nikogo innego, kto mógłby jej pomóc. Podkreślił także, że stopień niepełnosprawności pełnomocnika nie stał początkowo na przeszkodzie prawidłowemu reprezentowaniu skarżącej. Skarżąca nie mogła spodziewać się, że dolegliwości pełnomocnika nasilą się do tego stopnia, że dotknie go niedowład prawej kończyny górnej. Niedowład uniemożliwiał pełnomocnikowi sporządzenie i podpisanie skargi w terminie. Wniosek zaś o przywrócenie terminu wraz ze skargą został wniesiony w dniu 5 grudnia 2013 r., tj. w terminie 7 dni od ustania przyczyny uchybienia (28 listopada 2013 r.).

Strona 1/3