Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 września 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 2866/12 o odmowie przywrócenia skarżącemu terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 22 marca 2013 r. w sprawie ze skargi R. Z. na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 10 września 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 2866/12 odmówił R. Z. przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 22 marca 2013 r. w sprawie z jego skargi na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2012 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że postanowienie referendarza sądowego z dnia 22 marca 2013 r. odmawiające skarżącemu przyznania prawa pomocy poprzez częściowe zwolnienie od kosztów sądowych zostało doręczone skarżącemu w trybie doręczenia zastępczego, ze skutkiem doręczenia o jakim mowa w art. 73 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.). W dniu 8 sierpnia 2013 r. wpłynął do Sądu wniosek pełnomocnika skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia z dnia 22 marca 2013 r. wraz ze sprzeciwem z dnia 6 sierpnia 2013 r. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, że skarżący nie dochował terminu bez własnej winy, ponieważ nie otrzymał postanowienia z dnia 22 marca 2013 r. Ponadto dodał, że skarżący powziął wiadomość o wydaniu ww. postanowienia dopiero przy doręczeniu mu postanowienia z dnia 11 lipca 2013 r. odrzucającego skargę, tj. w dniu 30 lipca 2013 r. Podniesiono, że nie zostało pozostawione w miejscu zamieszkania skarżącego awizo przedmiotowej przesyłki, ani powtórne awizo.
Rozpoznając powyższy wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w pierwszej kolejności zaznaczył, że został on wniesiony w terminie, o jakim mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. Przyczyna bowiem uchybienia terminu ustała, jak wynika z przytoczonych okoliczności faktycznych, w dniu 30 lipca 2013 r., przedmiotowy zaś wniosek został nadany w Urzędzie Pocztowym w dniu 6 sierpnia 2013 r. Przechodząc zatem do oceny przedstawionych we wniosku okoliczności, Sąd uznał, że nie świadczą one o braku winy skarżącego w uchybieniu terminu. Podnoszona we wniosku wadliwość doręczenia zastępczego nie została przez skarżącego potwierdzona. Na zwróconej do Sądu przesyłce widnieją: dwukrotne awiza (pierwsze z dnia 3 kwietnia 2013 r., drugie z dnia 11 kwietnia 2013 r.) oraz oświadczenie listonosza, że przesyłki nie doręczono adresatowi z przyczyny "zamkniętego mieszkania", przesyłkę pozostawiono w placówce pocztowej 148, o czym zawiadomienie umieszczono w skrzynce oddawczej. Brak jest zatem potrzeby wszczynania przez Sąd procedury reklamacyjnej, skoro przedmiotowa przesyłka została prawidłowo dwukrotnie awizowana i może skutecznie korzystać z domniemania o jakim mowa w art. 73 § 4 p.p.s.a. Ponadto, jak zaznaczył Sąd, skarżący na potwierdzenie swojego stanowiska o braku pozostawienia w miejscu zamieszkania skarżącego awiza, nie przedstawił ani wyniku postępowania reklamacyjnego, ani nie próbował takiego postępowania wszcząć.
Z powyższych przyczyn Sąd odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu.