Zażalenie na postanowienie WSA w Bydgoszczy w sprawie ze skargi na uchwałę Rad Gminy Dobrcz nr [...] w sprawie zatwierdzenia do realizacji aktualizacji planu odnowy miejscowości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 28 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Rady Gminy Dobrcz na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 6 lipca 2010 r. sygn. akt II SO/Bd 6/10 o wymierzeniu grzywny Radzie Gminy Dobrcz za nieprzekazanie skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi w sprawie ze skargi M. B. na uchwałę Rad Gminy Dobrcz z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w sprawie zatwierdzenia do realizacji aktualizacji planu odnowy miejscowości postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie strona 1/2

M. B. pismem z 5 kwietnia 2010 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy o wymierzenie Radzie Gminy Dobrcz grzywny na podstawie art. 55 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002r., 153, poz. 1270, ze zm.) - dalej p.p.s.a., w związku z nie przekazaniem przez Radę Gminy Dobrcz jej skargi z dnia 1 lutego 2010 r. na uchwałę nr [...] Rady Gminy Dobrcz z dnia [...] listopada 2009 r. w sprawie zatwierdzenia do realizacji aktualizacji planu odnowy miejscowości [...] opracowanego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013 działanie "Odnowa i rozwój wsi".

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 6 lipca 2010 r., sygn. akt II SO/Bd 6/10 wymierzył Radze Gminy Dobrcz grzywnę w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. w wysokości 3102,96 zł i zasądził od Rady Gminy Dobrcz na rzecz M. B. kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że iż organ bezwzględnie zobligowany był przekazać przedmiotową skargę z dnia 1 lutego 2010 r. na uchwałę nr [...] Rady Gminy Dobrcz z dnia [...] listopada 2009 r. w sprawie zatwierdzenia do realizacji aktualizacji planu odnowy miejscowości [...] opracowanego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013 działanie "Odnowa i rozwój wsi" - do sądu administracyjnego. Z istoty sądowej kontroli administracji publicznej wynika bowiem, że to do właściwego Sądu ostatecznie należy ocena dopuszczalności skargi, a następnie ocena zasadności zarzutów w niej zawartych, gdy organ nie korzysta z uprawnienia przewidzianego w art. 54 § 3 p.p.s.a., tj. z możliwości uwzględnienia skargi w całości lub w części do dnia rozpoczęcia rozprawy. Rada Gminy Dobrcz nie miała prawa uznając, że skarga nie ma podstaw prawnych, nieprzekazać jej do Sądu. Uniemożliwiono w ten sposób wnioskodawczyni skorzystanie z drogi sądowej, tj. z jednego z podstawowych praw obywatelskich zapisanych w Konstytucji RP..

Podniesiono, iż na wysokość wymierzonej grzywny miało wpływ to, że przed rozpatrzeniem przedmiotowego wniosku organ ostatecznie nie wypełnił ustawowego obowiązku przekazania akt sprawy wraz ze skargą i odpowiedzią na nią do Sądu, mimo, że jest w ich posiadaniu. Nadto Sąd uwzględnił czas, jaki upłynął od dnia 8 marca 2010 r. (ostatni dzień terminu na przekazanie skargi według właściwości do Sądu) do dnia orzeczenia o wymierzeniu grzywny - 6 lipca 2010 r. (cztery miesiące) oraz to, że organ nie uzasadnił dostatecznie powodów niedotrzymania zarówno ww. terminu, jak i powodów, dla których nie przekazał Sądowi ww. dokumentów. W ocenie Sądu nie uzasadniał tego fakt, że organ uznał skargę - wniesioną 4 lutego 2010 r., za pozbawioną podstaw prawnych w związku z podjęciem uchwały przez Radę Gminy Dobrcz nr [...] z dnia [...] lutego 2010 r.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego Rada Gminy Dobrcz, wnosząc o uchylenie postanowienia i zarzucając błędne ustalenia stanu faktycznego sprawy, ponieważ skarga M. B. z dnia 1 lutego 2010 r. została przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy wraz z odpowiedzią na skargę w dniu 30 kwietnia 2010 r. Sprawa ta została zarejestrowana przez WSA w Bydgoszczy pod sygnaturą II SA/Bd 400/10.

Strona 1/2