Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Stowarzyszenia [...] w B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 9 października 2012 r., sygn. akt II SA/Bk 657/11 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego postanawia: odrzucić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku postanowieniem z dnia 9 października 2012 r., sygn. akt II SA/Bk 657/11 odmówił Stowarzyszeniu [...] w B. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyło Stowarzyszenie [...] w B.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności wskazać należy, że Stowarzyszenie [...] w B. zostało rozwiązane na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w B. z dnia [...] stycznia 2012 r., sygn. akt [...]. Jednocześnie Sąd ten zarządził likwidację Stowarzyszenia. Orzeczenie to jest prawomocne wobec oddalenia wywiedzionej od niego apelacji przez Sąd Okręgowy w B. (postanowienie z dnia [...] kwietnia 2012 r., sygn. akt [...]). Rozwiązanie stowarzyszenia przez sąd oznacza zakończenie wszelkiej jego działalności. Pozostać może jedynie majątek stowarzyszenia, w tym i wierzytelności, a także roszczenia wobec niego. Przeprowadza się likwidację stowarzyszenia, którą zajmuje się likwidator. Podkreślenia jednak wymaga, że działalność likwidatora rozciąga się jedynie na sprawy majątkowe, a nie na statutową działalność rozwiązanego stowarzyszenia. Należy więc przyjąć, że w okresie likwidacji stowarzyszenie już nie istnieje, choć jego wykreślenie z rejestru stowarzyszeń jeszcze nie nastąpiło - art. 37 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 ze zm. (por. P. Sarnecki, Prawo o stowarzyszeniach. Komentarz, Kraków 2000, s. 77, postanowienie NSA z dnia 4 grudnia 2012 r., sygn. akt II OZ 1067/12).
Wobec powyższego stwierdzić należy, że rozwiązane Stowarzyszenie nie posiada zdolności sądowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym - art. 25 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a. Brak ten jest brakiem nieusuwalnym, co z kolei oznacza, że wniesione w niniejszej sprawie zażalenie jest zażaleniem z innych przyczyn niedopuszczalnym i jako takie podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na względzie, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 oraz art. 180 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.