Dnia 16 grudnia 2005 roku Naczelny Sąd Administracyjny w osobie: Sędziego NSA Zygmunta Zgierskiego po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2005 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 sierpnia 2005 roku, sygn. akt II SA/Kr 667/02 oddalające wniosek A. B. o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia 6 lutego 2002 r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania p o s t a n a w i a: uchylić zaskarżone postanowienie w całości i przekazać wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie
Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek A. B. o ustanowienie adwokata z urzędu. Sąd stwierdził w motywach postanowienia, iż skarżący uzyskuje stały miesięczny dochód z tytułu renty inwalidzkiej, brak zatem podstaw do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, a w konsekwencji do ustanowienia adwokata w sprawie.
Od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 sierpnia 2005 r. zażalenie wniósł A. B. Stwierdził, iż wynajęcie adwokata, przy dochodzie rzędu 284 zł miesięcznie, nie jest możliwe. Uznał, iż pozbawienie go prawa do obrony jest niezgodne z Konstytucją RP, a także z Konwencją o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Przede wszystkim podnieść należy, iż postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 sierpnia 2005 r. wydane zostało na skutek wniesienia przez A. B. sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 15 czerwca 2005 r. o zwolnieniu skarżącego od opłaty kancelaryjnej za odpis wyroku z uzasadnieniem oraz o oddaleniu wniosku o ustanowienie adwokata.
Stosownie do treści art. 260 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Oznacza to, iż sprawa jest rozpoznawana ponownie od początku, w świetle przesłanek określonych w art. 246 ww. ustawy. Tymczasem postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie orzekł jedynie o oddaleniu wniosku o ustanowienie adwokata, pomijając zupełnie pozostałą część wniosku A. B., w zakresie żądania zwolnienia od kosztów sądowych.
Należy również zwrócić uwagę, iż postanowienie wydane przez referendarza sądowego nie rozstrzygało o całości wniosku A. B.. Wprawdzie skarżący, pismem z dnia 18 lutego 2005 r., wystąpił wyłącznie o zwolnienie go od opłaty kancelaryjnej za odpis wyroku z uzasadnieniem, jednakowoż na złożonym w dniu 7 marca 2005 r. urzędowym formularzu rozszerzył swój wniosek, żądając zwolnienia go z całości kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata bądź radcy prawnego.
Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił stanowiska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, iż A. B. nie spełnia przesłanek przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Z treści przepisów art. 244 § 1, art. 245, art. 246 oraz art. 252 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, iż osobie fizycznej może być przyznane na jej wniosek prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Dokonana prze Sąd I instancji ocena co do możliwości pokrycia przez skarżącego kosztów sądowych oraz kosztów pomocy profesjonalnego doradcy, pozostaje w sprzeczności z zebranym materiałem. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wnioskodawca w wystarczający sposób wykazał, iż spełnia przesłanki, by zwolnić go od kosztów sądowych i uwzględnić jego wniosek o ustanowienie adwokata. A. B. prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, nie posiada żadnego majątku, ruchomego, czy też nieruchomości, nie ma żadnych oszczędności. Utrzymuje się z renty inwalidzkiej w wysokości 432,17 zł brutto, z czego, jak podał, "na rękę" otrzymuje jedynie 283,17 zł. Jest to kwota, która niewątpliwie nie pozwala na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania. Nie sposób też podzielić poglądu zaprezentowanego w zaskarżonym postanowieniu, iż ten stały dochód pozwala na wynajęcie adwokata.
Z powyższych względów, na podstawie art. 185 w związku z art. 197 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.