Dnia 20 października 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 20 października 2016 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 sierpnia 2016 roku, sygn. akt II SA/Lu 690/16 odrzucające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] kwietnia 2016 roku nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w sprawie ze skargi J.M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] kwietnia 2016 r. w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich, odrzucił wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że przyjął, iż przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi ustała najpóźniej ostatniego dnia kwietnia 2016 r., kiedy to ustała choroba skarżącego, co wskazał w rozpoznawanym wniosku. Sąd uznał zatem, że siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu rozpoczął bieg następnego dnia po ustaniu przyczyny uchybienia terminu (choroby), tj. dnia 1 maja 2016 r. i upłynął 9 maja 2016 r. (poniedziałek), zgodnie z zasadami obliczania terminów przewidzianymi w art. 83 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, dalej: p.p.s.a.). W rezultacie, zdaniem tego Sądu, wniosek skarżącego złożony w dniu 8 czerwca 2016 r. (data stempla pocztowego), złożony został po upływie terminu do jego wniesienia i podlegał, jako spóźniony, odrzuceniu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł J.M. wskazując, że Sąd pierwszej instancji błędnie przyjął, iż choroba skarżącego zakończyła się w kwietniu. Skarżący wyjaśnił, że jego choroba zakończyła się w dniu 4 czerwca 2016 r. Wskazał także, że ma 86 lat, jest osobą, schorowaną i mieszkającą samotnie, a w okresie choroby nie był w stanie mówić, chodzić i miał problemy z codziennymi czynnościami, w przeżyciu pomogła mu jedynie sąsiadka.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 87 § 1 i § 2 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W zaskarżonym postanowieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarga została wniesiono w okresie dłuższym niż siedem dni od daty ustania przyczyny uchybienia terminowi do jej złożenia. Za okoliczność uzasadniającą brak winy skarżącego w naruszeniu terminu Sąd uznał bowiem jego chorobę, na którą skarżący powołał się we wniosku o przywrócenie terminu. Jednocześnie Sąd wyjaśnił, że skoro skarżący chorował w miesiącu kwietniu, to choroba ta ustała z ostatnim dniem kwietnia, zatem termin o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. upływał w dniu 9 maja 2016 r.
Jak zasadnie wskazano w rozpoznawanym zażaleniu, sformułowanie "W miesiącu kwietniu zachorowałem" nie oznacza, iż choroba ustała z końcem kwietnia. W niniejszej sprawie, jak wyjaśnił skarżący w rozpoznawanym zażaleniu, chorował on aż dnia 4 czerwca 2016 r. Uznając chorobę skarżącego za przyczynę uchybienia przez niego terminowi do wniesienia skargi, termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej liczyć należy od dnia 5 czerwca 2016 r. Ponieważ siedmiodniowy termin do wniesienia skargi upływał w dniu 11 czerwca 2016 r. (sobota), to skarżący mógł wnieść skargę do dnia 13 czerwca 2016 r. W niniejszej sprawie skarga została zaś wniesiona w dniu 8 czerwca 2016 r. Należało więc uznać, że zachowany został termin określony w art. 87 § 1 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie i przywrócił termin do wniesienia skargi.