Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 21 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażaleń B. P. i P. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 29 czerwca 2016 r. sygn. akt II SA/Lu 918/15 o odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika postępowania w sprawie ze skarg [...] sp. z o.o. z siedzibą w L. i Wojewody Lubelskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Kazimierzu Dolnym z dnia 19 marca 2015 r. nr V/20/15 w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Kazimierz Dolny postanawia: oddalić zażalenia.
Postanowieniem z dnia 29 czerwca 2016 r. sygn. akt II SA/Lu 918/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił dopuszczenia m.in. B. P. i P. Z. do udziału w postępowaniu w charakterze uczestników postępowania.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że postępowanie w sprawie uchwalenia i zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest postępowaniem odrębnym, uregulowanym w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.). Skoro procedura uchwalenia (zmiany) studium nie jest postępowaniem administracyjnym w rozumieniu art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.; dalej: p.p.s.a.), to nie ma podstaw do stosowania tego przepisu w sprawach ze skarg na uchwały organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego, w tym na uchwały w sprawie studium. W związku z tym Sąd odmówił wnioskodawcom dopuszczenia do udziału w postępowaniu sądowym w charakterze jego uczestników. Jednocześnie zaznaczył, że wnioskodawcy nie są pozbawieni możliwości zakwestionowania uchwały będącej przedmiotem skarg. Po spełnieniu warunków określonych w art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446; dalej: ustawa o samorządzie gminnym) mogą oni bowiem samodzielnie wnieść skargę na uchwałę w przedmiocie studium (zmiany studium).
Zażalenia na powyższe postanowienie wnieśli B. P. i P. Z.
B. P. zarzucił Sądowi naruszenie art. 33 § 2 p.p.s.a. i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia lub uznanie, że osobom w nim wymienionym przysługuje prawo do udziału w postępowaniu w charakterze uczestników. Podniósł, że postępowanie w sprawie ustalenia studium toczy się w ramach postępowania administracyjnego, nawet jeśli przepisy szczegółowe tego postępowania zostały wprowadzone innymi ustawami. Wskazał, że w sprawie występuje organ posiadający władztwo administracyjnej i wydaje określone rozstrzygnięcie w ramach posiadanych kompetencji władczych, a także po drugiej stronie występują obywatele oraz inne podmioty prawa prywatnego, którzy mają obowiązek stosować się do rozstrzygnięcia organu (przy zachowaniu swoich praw - np. w zakresie uczestnictwa w postępowaniu sądowoadministracyjnym).
P. Z. zarzucił Sądowi naruszenie art. 33 § 1 i 2, art. 33 § 2 w zw. z art. 101 § 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, a także art. 45 w zw. z art. 2 Konstytucji RP. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w części dotyczącej P. Z. i orzeczenie przez Naczelny Sąd Administracyjny o dopuszczeniu go do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia w ww. części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, a ponadto o zwrot kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa radcowskiego wg. norm przepisanych. P. Z. podniósł, że posiada on przymiot strony w niniejszym postępowaniu ze względu na swój interes prawny. Podał, że w trakcie procedury planistycznej złożył uwagę do projektu zmiany studium w zakresie obejmujący działkę sąsiednią do jego działki, która to uwaga została negatywnie rozpatrzona przez Burmistrza oraz Radę Miejską w Kazimierzu Dolnym. W związku z faktem, że brał udział w postępowaniu, zgłosił swój udział w postępowaniu sądowym na podstawie art. 33 § 1 p.p.s.a., nie zaś § 2 tego przepisu. W ocenie P. Z. dokonana przez Sąd wykładnia art. 33 § 2 p.p.s.a. jest sprzeczna z wykładnią celowościową tego przepisu. Wskazał, że podobnie jak w przypadku organizacji społecznej osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, może ubiegać się o dopuszczenie do udziału w postępowaniu sądowym niezależnie od tego, czy sprawa dotyczy postępowania administracyjnego określonego przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, czy też postępowania uchwałodawczego. Jego zdaniem dokonana przez Sąd wykładnia art. 33 § 1 i 2 p.p.s.a. uniemożliwia mu skorzystanie z jego uprawnień procesowych i w konsekwencji możliwość obrony swoich praw.