Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zależenia L. N. i L. N. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 918/09 odrzucającego wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi L. N. i L. N. na decyzję Ministra Kultury Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu do rejestru zabytków postanawia uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Postanowieniem z dnia 5 listopada 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej jako: WSA) odrzucił wniosek L. N. i L. N.
o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi L. N. i L. N. na decyzję Ministra Kultury Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu do rejestru zabytków.
W uzasadnieniu WSA wskazał, że postanowieniem z dnia 29 września 2009 r., I SA/Wa 918/09 odrzucił skargę kasacyjną L. N. i L. N. od postanowienia tego Sądu z dnia 5 sierpnia 2009 r., odrzucającego skargę L. N. i L. N. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu do rejestru zabytków. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż nie można uznać za skuteczne opłacenie przez pełnomocnika będącego radcą prawnym wpisu sądowego od skargi kasacyjnej na rachunek inny niż rachunek właściwego sądu administracyjnego (pomimo wskazania właściwego adresata), wobec tego skarga kasacyjna jako nienależycie opłacona podlega odrzuceniu. Postanowienie to doręczone zostało pełnomocnikowi strony skarżącej - radcy prawnemu I. P. w dniu 14 października 2009 r.
Pismem z dnia 20 października 2009 r. pełnomocnik skarżących złożył do Sądu wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej. Jednocześnie do wniosku pełnomocnik dołączył wydruk komputerowy uiszczenia wpisu sądowego od skargi kasacyjnej w wysokości 100 złotych.
WSA w zaskarżonym postanowieniu odrzucił ww. wniosek i wskazał, że w przedmiotowej sprawie bezspornym jest, iż skarga kasacyjna podlega opłacie stałej. Zgodnie z treścią przepisu art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej jako: ppsa) pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczeniu opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. WSA wskazał, że nieuiszczenie przez adwokata lub radcę prawnego wpisu stałego od skargi kasacyjnej stanowi jej brak nieusuwalny (zob. postanowienie NSA z dnia 13 maja
2005 r., OSK 463/04, niepublikowany), a zatem skoro profesjonalny pełnomocnik nie opłacił należycie skargi kasacyjnej w terminie otwartym dla jej wniesienia (termin ten upłynął w dniu 11 września 2009 r.), to Sąd nie ma możliwości przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej. Tym samym, wniosek pełnomocnika skarżących radcy prawnego I. P. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi kasacyjnej jako niedopuszczalny podlega odrzuceniu, o czym WSA, na podstawie art. 88 ppsa, postanowił.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżących zaskarżył je w całości i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez WSA. Sądowi I instancji zarzucił naruszenie przepisów postępowania. a w szczególności przepisu art. 88 ppsa poprzez przyjęcie, że radca prawny jako profesjonalny pełnomocnik nie może wystąpić z wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej, gdyż wniosek ten jako niedopuszczalny podlega odrzuceniu. Zdaniem pełnomocnika skarżących naruszenie to miało wpływ na wynik sprawy, ponieważ doprowadziło do bezpodstawnego odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od wniesionej przez pełnomocnika skarżących skargi kasacyjnej, a w konsekwencji uniemożliwiło przystąpienie do merytorycznego rozpoznania tegoż wniosku i pozbawiło skarżących prawa do sądu. W obszernym uzasadnieniu pełnomocnik skarżących wskazał, że złożony przez siebie wniosek o przywrócenie terminu spełniał wszystkie wymagane ustawą przesłanki, stąd też Sąd I instancji winien był przystąpić do jego merytorycznego rozpatrzenia, a nie odrzucać, opierając się o całkowicie chybiony pogląd mówiący o niedopuszczalności wniosku profesjonalnego pełnomocnika o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej. Pełnomocnik strony skarżącej podał, że niniejsze zażalenie ma usprawiedliwioną podstawę, bowiem okoliczności skutkujące odrzuceniem wniosku a wymienione w art. 88 ppsa w żaden sposób nie odnoszą się do przedmiotowego wniosku o przywrócenie terminu, a stanowisko, za którym opowiedział się Sąd I instancji nie znajduje żadnego uzasadnienia w obowiązujących przepisach, a wręcz przeciwnie - godzi ono w istotę, naturę a także cel instytucji przywrócenia terminu.