Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 21 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...]. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 września 2016 r. sygn. akt II SA/Gl 621/15 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 maja 2016 r. o oddaleniu wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za odbiór odpadów komunalnych bez wymaganego wpisu do rejestru działalności regulowanej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 14 września 2016 r. sygn. akt II SA/Gl 621/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] kwietnia 2015r. w przedmiocie kary pieniężnej za odbiór odpadów komunalnych bez wymaganego wpisu do rejestru działalności regulowanej, odmówił spółce przywrócenia terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Sądu pierwszej instancji z dnia 23 maja 2016 r. o oddaleniu wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż postanowieniem z dnia 23 maja 2016 r. oddalił wniosek spółki o przyznanie prawa pomocy. Odpis tego orzeczenia został doręczony spółce w dniu 6 czerwca 2016 r.
Następnie w dniu 7 lipca 2016 r. skarżąca spółka złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na powyższe postanowienie Sądu. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że przyczyną uchybienia terminu do złożenia zażalenia było poszukiwanie obrońcy z wyboru, bowiem spółka nigdy wcześniej nie współpracowała z żadną kancelarią i nie posiada żadnej wiedzy prawniczej. Dodatkowo podano, iż stan finansowy spółki jest krytyczny wobec czego poszukiwano pełnomocnika, który podjąłby się obrony pro-bono. Nadto wyjaśniono, że korespondencja zawierająca ww. postanowienie Sądu została doręczona spółce podczas nieobecności jej prezesa uprawnionego do dokonywania czynności w imieniu spółki. Nieobecność prezesa spółki spowodowana była jego złym stanem zdrowia. Przesyłka z sądu przeleżała długi okres wśród wszystkich innych listów do czasu powrotu prezesa. Wówczas podjął on poszukiwanie pomocy prawnej, bowiem nie posiada żadnej wiedzy prawniczej.
W ocenie Sądu złożony wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie, co skutkowało odmową przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na ww. postanowienie z dnia 23 maja 2016 r., na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.".
W ocenie Sądu okoliczności przedstawione we wniosku nie uprawdopodabniają dostatecznie, iż do uchybienia terminu do dokonania powyższej czynności doszło bez winy skarżącej w rozumieniu art. 86 § 1 p.p.s.a.
W orzecznictwie przyjmuje się, że zły stan zdrowia nie przesądza jeszcze o braku winy w uchybieniu terminu. Powołanie się na powyższe okoliczności nie jest równoznaczne z uprawdopodobnieniem, że uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Zdaniem Sądu, przede wszystkim zły stan zdrowia prezesa spółki nie został potwierdzony stosownym zaświadczeniem lekarskim. Nie zostało tym samym uprawdopodobnione, że choroba prezesa spółki stanowiła przeszkodę, której nie mógł przezwyciężyć w wyniku odpowiedniej organizacji pracy spółki. Wskazać trzeba, iż w niniejszej sprawie powołanie się na okoliczność choroby wymagało wykazania, że była to taka przeszkoda, która uniemożliwiła w ogóle działanie strony skarżącej. W tym celu konieczne jest uprawdopodobnienie nie tylko samego faktu choroby, ale także wpływu tej choroby na ewentualny sposób funkcjonowania spółki. Przede wszystkim jednak wniesienie zażalenia nie jest, w ocenie Sądu, czynnością, która wymagałaby specjalistycznej wiedzy prawniczej, na co powołuje się strona skarżąca we wniosku o przywrócenie terminu.