Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt III SA/Lu 313/12 o odrzuceniu zażalenia H.C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 24 lipca 2013 r. o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku w sprawie ze skargi H. C. na zarządzenie zastępcze Wojewody Lubelskiego z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Wójta Gminy D. postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt III SA/Lu 313/12 odrzucił zażalenie H. C. na postanowienie tego Sądu z dnia 24 lipca 2013 r. w sprawie z jego skargi na zarządzenie zastępcze Wojewody Lubelskiego z dnia [...] kwietnia 2012 r. w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że postanowienie z dnia 24 lipca 2013 r. zostało zaskarżone przez skarżącego w dniu 12 sierpnia 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 8 października 2013 r. oddalił wniesione przez skarżącego zażalenie, pouczając jednocześnie skarżącego, że orzeczenie to jest ostateczne i nie podlega zaskarżeniu.
Pismem z dnia 28 października 2013 r. skarżący wniósł kolejne zażalenie na postanowienie z dnia 24 lipca 2013 r. wskazując, iż co prawda zażalenie na to postanowienie zostało już oddalone, niemniej jednak wnosi o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W powyższych okolicznościach Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, powołując się na art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), uznał ponownie złożone zażalenie za niedopuszczalne. Sąd wskazał, że zażalenie na postanowienie z dnia 24 lipca 2013 r. zostało już prawomocnie rozstrzygnięte przez Naczelny Sąd Administracyjny, a tym samym prawomocne stało się zaskarżone ponownie postanowienie Sądu. Ponadto Sąd zauważył, że złożone zażalenie zostało wniesione z uchybieniem terminu, bowiem termin na jego wniesienie upłynął w dniu 13 sierpnia 2013 r., zażalenie zaś zostało złożone w dniu 30 października 2013 r.
W zażaleniu na powyższe postanowienie H.C. wniósł o uchylenie tego postanowienia i orzeczenie o przywróceniu terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku z dnia 27 września 2012 r., ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. W uzasadnieniu zażalenia podniesiono szereg argumentów na uzasadnienie braku winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Jak słusznie zauważył Sąd I instancji, nie jest dopuszczalne ponowne złożenie zażalenia tożsamego podmiotowo i przedmiotowo z już rozpoznanym. Zażalenie jest bowiem zwykłym środkiem odwoławczym, który przysługuje od nieprawomocnych postanowień wydawanych przez wojewódzkie sądy administracyjne. Skoro zatem wniesiony uprzednio środek zaskarżenia został rozpoznany, a w jego wyniku utrzymano w mocy rozstrzygnięcie Sądu I instancji, to orzeczenie to jest prawomocne, a zatem wniesiony na nie środek zaskarżenia należy uznać za niedopuszczalny.
Uwzględniając zatem normę wynikającą z art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stwierdzić należy, że zasadnie Sąd I instancji odrzucił ponowne zażalenie H. C. na postanowienie Sądu z dnia 24 lipca 2013 r., mając na uwadze, że złożone uprzednio przez skarżącego zażalenie na to postanowienie zostało przez Naczelny Sąd Administracyjny oddalone.
Powyższego stwierdzenia nie mogły skutecznie podważyć argumenty podniesione w zażaleniu koncentrujące się na braku zasadności odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.