Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną łącznie spełnione następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, jednocześnie z wniesieniem wniosku zostanie dokonana czynność, której termin został uchybiony, a we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy strony w niedokonaniu czynności w wyznaczonym terminie. Strona nie ma obowiązku udowodnienia, że nie była w stanie dokonać czynności w terminie, twierdzenie takie należy natomiast uprawdopodobnić, czyli wskazać takie okoliczności, które prowadzą do przypuszczenia, że dane zdarzenia rzeczywiście miały miejsce i stanowiły obiektywną przeszkodę, której nie dało się przezwyciężyć w terminie wskazanym do dokonania czynności.
W niniejszej sprawie postanowieniem z dnia 16 października 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę z uwagi na nieuiszczenie wpisu.
Jak słusznie zauważył Sąd I instancji, wniosek strony skarżącej o przywrócenie terminu z [...] 2009 r. został złożony w ustawowym, siedmiodniowym terminie, gdyż momentem ustania przyczyny uchybienia terminowi było doręczenie stronie postanowienia o odrzuceniu skargi w [...] 2009 r.
Przypomnieć w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 6 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd administracyjny powinien udzielać stronom występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań. Przy czym oczywiście brzmienie wskazanego przepisu nie stwarza obowiązku udzielania pomocy co do wszelkich możliwych zachowań. W niniejszej sprawie T. B. kierował do Sądu I instancji pismo " w odpowiedzi" na zarządzenie o obowiązku uiszczenia wpisu od skargi, z którego wynikało, iż nie zrozumiał on kto jest adresatem zarządzenia i na kim spoczywa obowiązek poniesienia kosztów sądowych. Pismo to nie zostało rozpoznane przez Sąd I instancji, a istniały przesłanki do potraktowania go jako zażalenie na zarządzenie.
Wskazać należy także, iż postanowieniem z dnia 6 listopada 2009 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu.
W związku z powyższym, w warunkach rozpoznawanej sprawy i okoliczności jej towarzyszących Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że spełnione zostały przesłanki uzasadniające przywrócenie stronie uchybionego terminu.
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 188 w zw. z art. 197 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.