Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 sierpnia 2007 r., sygn. akt III SAB/Po 7/06 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi M. K. na bezczynność Urzędu Miasta i Gminy w P. w przedmiocie prowadzenia postępowania w sprawie wycięcia drzew bez zezwolenia postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2007 r., sygn. akt III SAB/Po 7/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odmówił skarżącemu M. K. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi M. K. na bezczynność Urzędu Miasta i Gminy w P. w przedmiocie prowadzenia postępowania w sprawie wycięcia drzew bez zezwolenia.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji podał, iż postanowieniem z dnia 21 lutego 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Postanowieniem z dnia 3 lipca 2007 r., Naczelny Sąd Administracyjny uchylił powyższe orzeczenie. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż Sąd pierwszej instancji błędnie rozpoznał zakres wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy, gdyż żądanie skarżącego przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym zawarte we wniosku z dnia [...] sierpnia 2006 r. zostało w toku postępowania zmodyfikowane do żądania przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego.
Rozpatrując ponownie wniosek skarżącego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uznał, iż nie zachodzą przesłanki do przyznania skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym. Sąd pierwszej instancji podniósł, iż przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym (art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a.) jest uzależnione od wykazania niemożności poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Sąd podał, że z wniosku skarżącego wynika, iż skarżący prowadzi gospodarstwo domowe wraz z matką, uzyskuje miesięczny dochód w wysokości [...] zł brutto, zaś matka skarżącego pobiera emeryturę w kwocie [...] zł brutto. Skarżący posiada także dom o powierzchni [...] m2.
Sąd podniósł, iż przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym stanowi formę dofinansowania z budżetu państwa i dotyczy przypadków, w których zdobycie przez stronę odpowiednich środków na sfinansowanie swojego udziału w postępowaniu sądowym jest praktycznie niemożliwe. Strona ubiegająca się o przyznanie prawa pomocy powinna jednak wykazać, iż pomimo wykorzystania wszelkich dostępnych sposobów zgromadzenia środków finansowych nie jest w stanie ponieść kosztów danego postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W ocenie Sądu pierwszej instancji sytuacja finansowa skarżącego wskazuje na możliwość opłacenia przez niego profesjonalnego pełnomocnika.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący M. K. W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł szereg zarzutów dotyczących przebiegu dotychczasowego postępowania. Skarżący wskazał, iż Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym postanowieniu nie ustosunkował się do składanych przez skarżącego wniosków z dnia [...] sierpnia 2006 r., z dnia [...] września 2006 r. oraz z dnia [...] listopada 2006 r. Podniósł, iż z treści zaskarżonego postanowienia w żaden sposób nie wynika, na jakiej podstawie Sąd uznał, iż sytuacja majątkowa skarżącego wskazuje na możliwość opłacenia profesjonalnego pełnomocnika. M. K. stwierdził, iż na przestrzeni ponad pół roku sytuacja finansowa skarżącego, na którą powołuje się Sąd w postanowieniu z dnia 29 sierpnia 2007 r., mogła ulec całkowitej zmianie. Skarżący wskazał, iż Sąd pierwszej instancji nie ma żadnych danych o obecnej sytuacji majątkowej skarżącego, ponieważ od czasu kiedy złożył ostatnie pismo w zakresie postępowania dotyczącego prawa pomocy ([...] listopada 2006 r.), Sąd nie powziął żadnej informacji. Zdaniem skarżącego Sąd pierwszej instancji nie przeprowadził żadnych czynności od wydania postanowienia z dnia 21 lutego 2007 r., wskazanych także w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2007 r., nie ustosunkował się do wcześniejszych wniosków skarżącego oraz nie zajął stanowiska w sprawie przewlekłości postępowania. Ponadto skarżący wykazał, iż istnieje konieczność zajęcia przez Sąd stanowiska odnośnie wszystkich składanych przez skarżącego wniosków, w tym także wniosku skarżącego z dnia [...] sierpnia 2006 r. o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi.