Dnia 15 lutego 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 1127/15 o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 15 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 1127/15 w sprawie ze skargi H. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zameldowania postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 maja 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek H. S. o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 15 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 1127/15. Wymienionym wyżej postanowieniem z dnia 15 lutego 2017 r. umorzono postępowanie wywołane kolejnym wnioskiem skarżącej o przyznanie prawa pomocy, ponieważ postanowieniem z dnia 3 listopada 2015 r. przyznano skarżącej prawo pomocy w całości przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Sąd, odmawiając skarżącej przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od ww. postanowienia referendarza sądowego z dnia 15 lutego 2017 , powołał się na treść art. 85, art. 86 § 1, art. 87 § 1, 2 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.". W ocenie Sądu I instancji, nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku skarżącej o przywrócenie terminu, ponieważ do uchybienia terminu do wniesienia sprzeciwu doszło w sposób przez skarżącą zawiniony. Skarżąca bowiem błędnie zaadresowała przesyłkę do Sądu, co świadczy o nienależytej staranności z jej strony, w sytuacji gdy już wcześniej znany był skarżącej adres Sądu. Błędu polegającego na nieprawidłowym zaadresowaniu przesyłki nie można zaliczyć do przeszkód, których nie można przewidzieć i przezwyciężyć. Takie zaniedbanie nie uwalnia strony od winy w niezachowaniu terminu (por. postanowienie WSA w Warszawie z 8 czerwca 2006 r., III SA/Wa 1331/06; postanowienie WSA w Krakowie z 17 listopada 2010 r., III SA/Kr 1177/09).
Zażalenie na ww. postanowienie o odmowie przywrócenia terminu wniosła H. S..
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 85 p.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Zgodnie natomiast z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. We wniosku tym strona zobowiązana jest do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, w myśl art. 87 § 2 p.p.s.a.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, kryterium braku winy, wynikające z powyższych przepisów, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności, takiej której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Skarżąca nie wykazała braku winy w uchybieniu terminu, a zatem nie wypełniła dyspozycji art. 87 § 2 p.p.s.a. Jak bowiem wynika z akt sprawy, pismo (z dnia 20 lutego 2017 r., k-146), przy którym doręczono skarżącej postanowienie objęte wnioskiem o przywrócenie terminu zawierało pouczenie o sposobie i terminie wniesienia sprzeciwu, wskazując w nagłówku pisma dokładny adres Sądu I instancji, do którego powinien zostać wniesiony sprzeciw. Wysłanie zatem sprzeciwu na inny adres niż wskazany w piśmie Sądu, nie uzasadnia braku winy w uchybieniu terminowi.
Z tych względów, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w postanowieniu.