POSTANOWIIENIE Dnia 14 grudnia 2005 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 września 2005 r., sygn. akt II SA/Gd 237/05 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi K. T. na postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Gdańsku z dnia 17 stycznia 2005 r., Nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania nakazu rozbiórki postanawia oddalić zażalenie
Skarżący K. T. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Gdańsku z dnia 17 stycznia 2005 r., które utrzymało w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Kościerzynie z dnia 22 listopada 2004 r. o nałożeniu na K. T. grzywny w wysokości 19 697 zł w celu przymuszenia do wykonania nakazu rozbiórki samowolnie wybudowanego domku letniskowego na działce nr [...] w Juszkach gm. Kościerzyna. W skardze wystąpiono również o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
Postanowieniem z dnia 6 września 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Gdańsku.
W ocenie Sądu skarżący nie wykazał, by wykonanie postanowienia organu II instancji powodowało przewidziane w art. 61 § 3 trudne do odwrócenia skutki bądź znaczną szkodę. W szczególności skarżący nie określił jaką w znaczeniu wyżej określonym szkodę spowoduje wykonanie postanowienia. Nie wykazał też rozmiaru ewentualnej szkody.
Pismem z dnia 13 września 2005 r. K. T. złożył na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku zażalenie, w którym wniósł o jego uchylenie w całości jako niezasadnego i umorzenie postępowania albo uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz wstrzymanie wykonania decyzji, do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy. Skarżący zarzucił postanowieniu - nieprzeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, błędną oceną zebranego w sprawie materiału dowodowego, błędne ustalenie, że skarżący nie wykazał, by wykonanie postanowienia powodowało skutki przewidziane w art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Skarżący podniósł, iż ramach swoich możliwości ekonomicznych nie jest w stanie wyasygnować ustalonej kwoty, licząc że w postępowaniu przed Sądem przytoczone przez niego argumenty okażą się trafnymi i kwota ta zostanie mu po zakończeniu postępowania zwrócona. W obecnej sytuacji kolejnym krokiem wobec nie posiadania przez niego rzeczonej kwoty byłoby podjęcie czynności egzekucyjnych przez komornika, skierowanych wobec jego majątku ruchomego. Kroki te doprowadziłyby do trudnych lub wręcz niemożliwych do odwrócenia skutków.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Z konstrukcji tej normy prawnej wynika, iż to na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana.