Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 27 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Stowarzyszenia [...] z siedzibą w R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 września 2017 r. sygn. akt IV SA/Po 263/17 odrzucające zażalenie Stowarzyszenia [...] z siedzibą w R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 1 sierpnia 2017 r. w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] z siedzibą w R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z 5 września 2017 r., sygn. akt IV SA/Po 263/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił zażalenie Stowarzyszenia [...] z siedzibą w R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 1 sierpnia 2017 r., utrzymujące w mocy postanowienie referendarza sądowego z 20 czerwca 2017 r. o odmowie przyznania prawa pomocy.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że art. 194 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 - dalej p.p.s.a.) stanowi, iż zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia wskazane w pkt 1 - 10 tego przepisu. Natomiast zażalenie na postanowienie Sądu utrzymujące w mocy orzeczenie referendarza sądowego o odmowie przyznania prawa pomocy jest niedopuszczalne. Wojewódzki Sąd Administracyjny orzeka tu bowiem jako organ II instancji.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosło Stowarzyszenie [...] z siedzibą w R., domagając się jego uchylenia, uchylenia postanowienia z 1 sierpnia 2017 r., sprostowania i uzupełnienia zaskarżonego postanowienia oraz przyznania prawa pomocy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
W obowiązującym na skutek wejścia w życie ustawy z 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r., poz. 658) stanie prawnym na postanowienie sądu I instancji wydane na skutek wniesionego sprzeciwu od rozstrzygnięcia referendarza sądowego w przedmiocie prawa pomocy nie przysługuje żaden środek zaskarżenia. Stanowi o tym wprost cytowany przez Sąd I instancji art. 260 § 2 in fine p.p.s.a. Wojewódzki sąd administracyjny orzeka bowiem w takiej sytuacji jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu. Wobec powyższego, skoro obowiązująca aktualnie ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje wniesienia zażalenia od postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, które wydane zostało na skutek rozpoznania sprzeciwu od orzeczenia referendarza sądowego w przedmiocie prawa pomocy, to trafnie Sąd I instancji odrzucił zażalenie na to postanowienie. W takiej sytuacji zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego jest pozbawione podstaw prawnych.
Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.