Zażalenie na postanowienie WSA w Poznaniu w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Gminy Tarnowo Podgórne nr LVIII/569/2009 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E.P. i L.P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. akt IV SA/Po 723/15 o odrzuceniu skargi kasacyjnej E.P. i L.P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 września 2015 r., sygn. akt IV SA/Po 723/15 w sprawie ze skargi E.P. i L.P. na uchwałę Rady Gminy Tarnowo Podgórne z dnia 20 października 2009 r. nr LVIII/569/2009 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 września 2015 r., sygn. akt IV SA/Po 723/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę kasacyjną E.P. i L.P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 września 2015 r., sygn. akt IV SA/Po 723/15 w sprawie ze skargi E.P. i L.P. na uchwałę Rady Gminy Tarnowo Podgórne z dnia 20 października 2009 r. nr LVIII/569/2009 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Sąd pierwszej instancji wskazał, iż E.P. i L.P., działając poprzez pełnomocnika - adwokata A.P., pismem z dnia wnieśli skargę na uchwałę Rady Gminy Tarnowo Podgórne z dnia 20 października 2009r. nr LVIII/569/2009 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - dalej "p.p.s.a."), postanowieniem z dnia 22 września 2015 r. odrzucił powyższą skargę wskazując, iż postanowieniem tut. Sądu z dnia 16 września 2014r. sygn. akt IV SA/Po 938/14 odrzucono wcześniejszą skargę wniesioną przez skarżących na ten sam akt prawa miejscowego. W uzasadnieniu postanowienia stwierdzono, iż wezwanie z dnia 29 października 2013 r. (poprzedzające skargę rozpoznaną postanowieniem z dnia 16 września 2014r.), jak i wezwanie z dnia 1 kwietnia 2015 r. (poprzedzające przedmiotową skargę) są tożsame co do treści. Powołując więc na powszechnie akceptowany w orzecznictwie sądowoadministracyjnym pogląd co do "bezskuteczności" kolejnego wezwania do usunięcia naruszenia prawa, Sąd stwierdził, że dla skarżących termin do wniesienia skargi na uchwałę z dnia 20 października 2009r. nr LVIII/569/2009 zgodnie z prawomocnym postanowieniem tut. Sądu z dnia 16 września 2014r. sygn. akt IV SA/Po 938/14 upłynął z dniem 3 lutego 2014 r. W tym stanie rzeczy, Sąd działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a., odrzucił skargę.

Pismem z dnia 18 września 2015 r. pełnomocnik skarżących - adwokat P.K. złożył skargę kasacyjną od powyższego postanowienia.

Sąd pierwszej instancji wskazał, iż stosownie do treści art. 173 § 1 p.p.s.a., od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4, art. 161 § 1 oraz art. 220 § 3, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Natomiast stosownie do art. 194 § 1 pkt 1a p.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, których przedmiotem jest odrzucenie skargi w przypadkach, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4 oraz art. 220 § 3 p.p.s.a. Zgodnie z art. 178 p.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną jak również gdy strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi kasacyjnej. Sąd wskazał, iż w niniejszej sprawie pełnomocnik strony skarżącej, adwokat P.K. powołując się na art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a., wniósł skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 września 2015 r. o odrzuceniu skargi na uchwałę Rady Gminy Tarnowo Podgórne z dnia 20 października 2009r. nr LVIII/569/2009 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W ocenie Sądu wojewódzkiego środek zaskarżenia, jakim jest skarga kasacyjna nie przysługuje od tego rodzaju orzeczenia, bowiem od postanowienia o odrzuceniu skargi z powodów, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4 oraz art. 220 § 3 p.p.s.a. przysługuje zażalenie, a nie skarga kasacyjna. W ocenie Sądu pierwszej instancji uznając, iż pismo z dnia 26 października 2015 r. stanowiło zażalenie to stwierdzić należy, iż wniesione one zostało z uchybieniem terminu. Jak wynika bowiem z akt sprawy przedmiotowe postanowienie zostało doręczone adwokatowi A.P. (wnoszącemu skargę) i adwokatowi P.K. (który pełnomocnictwo przedłożył wraz z pismem z dnia 14.09.2015 r., które wpłynęło do Sądu w dniu 23.09.2015 r.). Doręczenia w/w pism nastąpiło w dniu 25.09.2015 r. Oznacza to, iż pismo z dnia 26 października 2015 r. wniesione zostało z uchybieniem terminu. Wobec powyższego, Sąd pierwszej instancji na podstawie art. 197 § 2 w zw. z art. 178 p.p.s.a. odrzucił skargę kasacyjną. O zwrocie uiszczonego wpisu orzeczono postanowiono w myśl art. 232 § 1 pkt 1 i § 2 p.p.s.a.

Strona 1/2