Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 listopada 2010 r., sygn. akt III SA/Gd 335/10 o odrzuceniu wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi W. Z. na decyzję Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Gdańsku z dnia [...] maja 2010 r., Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 2 listopada 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że o uchybieniu terminu do wniesienia skargi, skarżąca dowiedziała się w dniu 6 września 2010 r., tj. w dacie doręczenia jej postanowienia Sądu o odrzuceniu skargi. W związku z tym, od tej daty rozpoczął swój bieg siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Tymczasem skarżąca złożyła przedmiotowy wniosek dopiero w dniu 15 września 2010 r., a więc już po upływie terminu wynikającego z art. 87 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożyła W. Z. i wniosła o jego uchylenie.
W uzasadnieniu zażalenia, skarżąca wskazała, że korespondencję z Sądu zawierającą postanowienie o odrzuceniu skargi, odebrał w dniu 6 września jej mąż. W związku z tym, że do 11 września 2010 r. skarżąca była obłożnie chora, dopiero w tym dniu mąż przekazał jej przedmiotową korespondencję. Nie poinformował jej jednak o terminie odebrania przesyłki, gdyż nie pamiętał. Natomiast wniosek ten skarżąca złożyła dopiero w dniu 15 września 2010 r., gdyż dopiero w tym dniu czuła się na siłach pojechać do Sądu i osobiście złożyć wniosek.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Przepis art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., stanowi, że pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Wniosek złożony po upływie wyżej wskazanego terminu, na mocy art. 88 P.p.s.a. podlega odrzuceniu.
W niniejszej sprawie skarżąca dowiedziała się o tym, że uchybiła terminowi do wniesienia skargi w dniu 6 września 2010 r., albowiem w tym dniu dorosły domownik (mąż) odebrał korespondencję zawierającą postanowienie o odrzuceniu skargi (k. 29). Doręczenie takie, na mocy art. 72 P.p.s.a., jest skuteczne. Ponadto zwrócić należy uwagę, że skarżąca przyznała, iż korespondencja ta została jej przekazana, chociaż - jak twierdzi - z kilkudniowym opóźnieniem. Doręczenie dokonane w trybie art. 72 P.p.s.a. do rąk dorosłego domownika traktuje się na równi z doręczeniem stronie i wywołuje ono takie same skutki, łącznie z rozpoczęciem biegu terminów do wystąpienia ze środkami procesowymi. Zatem, w tej sytuacji przyjąć należy, że ustawowy siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu zakończył swój bieg w dniu 13 września 2010 r. Tymczasem, skarżąca przedmiotowy wniosek złożyła dopiero w dniu 15 września 2010 r., a więc dwa dni po upływie ustawowego terminu. Zatem, w tej sytuacji zasadnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, odrzucił złożony wniosek jako wniesiony po terminie.
W ocenie Sądu skarżąca nie uprawdopodobniła, by do dnia 11 września 2010r. była obłożnie chora i nie mogła zapoznać się z treścią postanowienia Sądu o odrzuceniu skargi. Ponadto twierdzeniu temu przeczy data sporządzenia przedmiotowego wniosku o przywrócenie terminu, tj. 9 wrzesień 2010 r. (k. 30). Na tej podstawie, zdaniem Sądu, można stwierdzić, że przyczyna uchybienia terminu do złożenia wniosku ustała znacznie wcześniej, aniżeli wynika to z treści zażalenia.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a. w zw. z art. 184 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.