Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 1845/14 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lipca 2014 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na osiedlenie się postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 8 października 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 1845/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił A. G. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z jego skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lipca 2014 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na osiedlenie się.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji został zawarty w skardze, zaś w jego uzasadnieniu podniesiono argument spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w postaci pozbawienia skarżącego kontaktu z żoną, która jest obywatelem Polski.
Rozpoznając powyższy wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, powołując się na art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: "P.p.s.a."), stwierdził, że decyzja odmawiająca udzielenia zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest aktem niepodlegającym wykonaniu. Z uwagi na specyfikę regulowanego nią przedmiotu taka decyzja nie ma cechy wykonalności w rozumieniu art. 61 P.p.s.a. Nie nakazuje ona skarżącemu, by zachował się w określony sposób (w tym nie zawiera orzeczenia o wydaleniu skarżącego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), a jedynie odmawia nabycia określonego prawa.
W zażaleniu na powyższe postanowienie A. G. zarzucił naruszenie:
1) przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy (tj. art. 7 , art. 15 i 138 § 1 pkt 1 k.p.a. polegające na naruszeniu zasady dwuinstancyjności poprzez nierozstrzygnięcie istoty sprawy przez organ II instancji i oparciu się jedynie na kontroli zasadności argumentów podniesionych w stosunku do orzeczenia organu I instancji,
2) prawa materialnego tj. art. 66 ust. 1 pkt 4, art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach poprzez błędne zastosowanie tych przepisów, gdyż nie zaistniały żadne przesłanki do zastosowania tychże przepisów,
3) przepisów postępowania tj. art, 7, 77 i 107 k.p.a. poprzez nierozpatrzenie zebranego w sprawie materiału dowodowego.
W uzasadnieniu wskazał, że natychmiastowe wykonanie zaskarżonej decyzji skutkowałoby trudnymi do odwrócenia konsekwencjami w postaci pozbawienia skarżącego kontaktu z żoną, która jest obywatelem polskim.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co nastepuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.- zwanej dalej "P.p.s.a.") po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o którym mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.
Z wskazanego przepisu wynika, że wstrzymanie przez sąd wykonania zaskarżonego aktu lub czynności ma charakter wyjątkowy. Strona skarżąca dążąc do wstrzymania wykonania decyzji musi złożyć stosowny wniosek i uprawdopodobnić, że istnieją przesłanki uzasadniające odstąpienie od zasady wykonalności orzeczeń ostatecznych i wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia. Sąd, wydając orzeczenie w omawianym przedmiocie, powinien ocenić zarówno wniosek strony skarżącej, jak i materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy, w aspekcie wystąpienia, bądź też braku wystąpienia, przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, tj. niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Jednakże należy mieć przy tym na uwadze, że uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu lub czynności spoczywa na składającym wniosek.