Przepisy art. 175 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie stosuje się w przypadku sporządzania skargi kasacyjnej przez emerytowanego notariusza w sytuacji określonej w par. 2 tej normy prawnej.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Bronisława B., Anny B., Bogusława B. i Wiesława B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lipca 2006 r. VII SA/Wa 1639/05 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2006 r. VII SA/Wa 1639/05 w sprawie ze skargi Bronisława B., Anny B., Bogusława B. i Wiesława B. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 października 2005 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia zatwierdzającego ugodę administracyjną postanawia - uchylić zaskarżone postanowienie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 3 lipca 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną Bronisława B., Anny B., Bogusława B. i Wiesława B. wniesioną od wyroku z dnia 19 kwietnia 2006 r. oddalającego skargę na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 października 2005 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia zatwierdzającego ugodę administracyjną.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, że wniesiona skarga kasacyjna sporządzona została przez emerytowanego notariusza - Bronisława B. - w związku z czym nie zalicza się on do osób, o których mowa w art. 175 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.
Zdaniem Sądu pierwszej instancji zwolnienie od przymusu adwokacko-radcowskiego przewidziane w art. 175 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie obejmuje emerytowanych notariuszy. W odmiennym przypadku, przyzwolenie do prowadzenia sprawy przez emerytowanych notariuszy bez adwokata czy radcy prawnego musiałoby być jasno wyrażone przepisem ustawowym. Na poparcie tego poglądu Sąd pierwszej instancji przytoczył orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 14 września 1936 r. /C III Z 1481/35, Zbiór orzeczeń Sądu Najwyższego Orzeczenia Izby Cywilnej 1937, nr 8 poz. 281/. Powyższe pozwoliło stwierdzić, że skargę kasacyjną sporządziła osoba nieuprawniona i z tej przyczyny skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu na podstawie art. 178 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli Bronisław B., Anna B., Bogusław B. i Wiesław B., działający przez radcę prawnego Barbarę K.
W zażaleniu skarżący podnieśli, że skarga kasacyjna była sporządzona przy udziale osoby uprawnionej wedle przepisów Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi mimo, że na przesłanych do sądu egzemplarzach skargi kasacyjnej zabrakło pieczątki i podpisu jej autora. Brak w tym przedmiocie można było jednak uzupełnić na wezwanie sądu o usunięcie braków formalnych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie podlega uwzględnieniu.
Na wstępie jednak trzeba wyjaśnić, iż argumentacja przytoczona przez stronę skarżącą, dotycząca tego, że skargę kasacyjną sporządził działający za skarżących radca prawny jest nie do zaakceptowania. Na tą okoliczność nie wskazuje ani treść skargi kasacyjnej, ani też to, że do niej nie dołączono pełnomocnictwa. Z kolei podpis pod skargą kasacyjną wskazywał na to, że została ona sporządzona osobiście przez emerytowanego notariusza Bronisława B. występującego w imieniu swoim i pozostałych skarżących. Tak więc powyższe okoliczności nie mogą stanowić o zasadności wniesionego zażalenia.
Natomiast dla rozstrzygnięcia kwestii objętej zaskarżonym postanowieniem istotna jest ocena czy emerytowany notariusz zachowuje zdolność postulacyjną, a więc zdolność samodzielnego działania przed sądem w granicach wskazanych w art. 175 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.