Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Stowarzyszenia [...] z siedzibą w R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2017 r. sygn. akt IV SA/Po 13/17 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 sierpnia 2017 r. odmawiające przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] z siedzibą w R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] września 2016r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2017 r. sygn. akt IV SA/Po 13/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił zażalenie Stowarzyszenia [...] z siedzibą w R. na własne postanowienie z dnia 8 sierpnia 2017 r. odmawiające przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] z siedzibą w R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] września 2016 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia.
Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że przyczyną odrzucenia zażalenia Stowarzyszenia na postanowienie z dnia 8 sierpnia 2017 r. o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi było nieuiszczenie, mimo wezwania, wpisu od tego zażalenia. Jako podstawę prawną odrzucenia zażalenia Sąd wskazał przepis art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.".
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosło skarżące Stowarzyszenie domagając się jego uchylenia. W uzasadnieniu wskazano, że przedmiotowe postanowienie jest przedwczesne, gdyż nie zostało rozpoznane zażalenie z dnia 30 października 2017 r. na postanowienie Sądu pierwszej instancji z dnia 3 października 2017 r., co stanowi - zdaniem Stowarzyszenia - zagadnienie wstępne w niniejszym postępowaniu sądowo-administracyjnym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. Jednakże zażalenie od którego pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd - tak: art. 220 § 3 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie skarżące Stowarzyszenie wniosło zażalenie na postanowienie Sądu z dnia 8 sierpnia 2017 r. o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Bezspornym jest, że mimo wezwania w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału IV Sądu pierwszej instancji z dnia 23 października 2017 r. Stowarzyszenie nie uiściło wpisu od zażalenia na ww. postanowienie (wezwanie zostało doręczone w dniu 8 listopada 2017 r.). W związku z powyższym zaszła podstawa do odrzucenia zażalenia na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela stanowiska Stowarzyszenia, że zaskarżone postanowienie jest przedwczesne, gdyż nie zostało rozpoznane zażalenie z dnia 30 października 2017 r. na postanowienie Sądu z dnia 3 października 2017 r. Jak wynika z akt sprawy wniosek Stowarzyszenia o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym został już prawomocnie rozpoznany. Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2017 r. referendarz sądowy umorzył postępowanie w przedmiocie zwolnienia od opłat sądowych od zażalenia na postanowienie w przedmiocie prawa pomocy oraz odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Postanowienie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 sierpnia 2017 r. W stanie prawnym mającym zastosowanie w tej sprawie zażalenie na powyższe postanowienie Sądu pierwszej instancji, utrzymujące w mocy postanowienie referendarza sądowego wydane w przedmiocie prawa pomocy, nie przysługuje. W tej sytuacji kwestia wniesienia przez Stowarzyszenie dalszych zażaleń nie ma wpływu na ocenę, że postępowanie w przedmiocie prawa pomocy zostało zakończone i - wobec nieprzyznania Stowarzyszeniu prawa pomocy - nie było przeszkody do wezwania Stowarzyszenia do uiszczenia wpisu od zażalenia na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu. Przy czym dla porządku zauważyć należy, że z akt sprawy nie wynika, by na to zarządzenie Stowarzyszenie wniosło zażalenie oraz by po raz kolejny Stowarzyszenie wystąpiło w sposób prawidłowy z wnioskiem w przedmiocie prawa pomocy.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.