Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 10 grudnia 2014 r., sygn. akt II SA/Lu 814/12 o odmowie przyznania wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu w sprawie ze skargi J. A. na decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Lublinie z dnia [...] lipca 2012 r., Nr [...] w przedmiocie nakazania wykonania określonych robót budowlanych postanawia: oddalić zażalenie.
Ustanowiony z urzędu do reprezentowania skarżącego J. A. adwokat D. P. złożył w dniu 27 października 2014 r. wniosek o przyznanie mu "nieopłaconego wynagrodzenia" za pomoc prawną świadczoną przez niego w ramach postępowania kasacyjnego po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 12 grudnia 2012 r. (sygn. akt II SA/Lu 814/12).
Postanowieniem z dnia 21 listopada 2014 r. referendarz sądowy odmówił uwzględnienia wniosku z uwagi na to, że adwokat nie złożył wymaganego oświadczenia, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Od postanowienia tego adwokat D. P. wniósł sprzeciw.
Postanowieniem z 10 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przyznania wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji stwierdził, między innymi, że w świetle § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461; dalej: rozporządzenie z 2012 r.) wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wbrew stanowisku adwokata, oświadczenie to nie podlega uzupełnieniu w trybie art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.; dalej: p.p.s.a.), ponieważ nie jest ono brakiem formalnym, lecz elementem konstrukcyjnym wniosku o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego i zawarcie tego oświadczenia w treści wniosku warunkuje pozytywne jego rozpatrzenie. Brak wyraźnego oświadczenia, że opłaty nie zostały uiszczone pełnomocnikowi w całości ani w części uniemożliwia ustalenie zakresu żądania, a w konsekwencji jego uwzględnienie.
Jak wskazał Sąd pierwszej instancji, adwokat D. P. nie złożył takiego oświadczenia, a jedynie wskazał, że wnosi o "nieopłacone" wynagrodzenie, co - wbrew jego stanowisku - nie wyklucza, że część opłat została uiszczona. Złożone oświadczenie jest zatem niekompletne, bowiem nie spełnia wymogu oświadczenia, o którym mowa w § 20 rozporządzenia z 2002 r. W konsekwencji, nie daje ono możliwości ustalenia, w jakim zakresie wynagrodzenie adwokata powinno zostać pokryte przez Skarb Państwa.
Zażalenie na postanowienie z 10 grudnia 2014 r. wniósł adw. D. P.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 250 p.p.s.a., wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. Zasady te zostały uregulowane w rozporządzeniu z 2002 r.
Stosownie do § 20 rozporządzenie z 2002 r., wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części. Wynika z tego, że aby Skarb Państwa mógł wypłacić wynagrodzenie wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi, konieczne jest złożenie oświadczenia o wskazanej treści. Tylko takie oświadczenie pozwala bowiem określić zakres, w jakim wynagrodzenie musi zostać pokryte przez Skarb Państwa.