II OZ 171/15 P O S T A N O W I E N I E Dnia 10 marca 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Robert Sawuła po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2015 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 12 grudnia 2014 r., sygn. akt II SA/Rz 1215/14 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 12 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej WSA) w Rzeszowie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] lipca 2014 r., nr I[...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.
W uzasadnieniu postanowienia sąd I instancji wskazał, że przedmiotem skargi T. B. do WSA w Rzeszowie jest decyzja Wojewody Podkarpackiego z [...] lipca 2014 r. nr [...]. Zaskarżonym rozstrzygnięciem utrzymano w mocy decyzję Starosty Jarosławskiego z [...] marca 2014 r. nr [...], o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę na rzecz [...], dla zamierzenia budowlanego pn.: budowa jednotorowej nadziemnej linii 110 kV Przemyśl-Radymno-sieć dystrybucyjna, kat. obiektu XXVI, na działkach w obrębie ewid. Sośnica, Święte oraz Radymno.
Skarżąca zwróciła się do WSA pismem z 3 grudnia 2014 r. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Podała, że rozpoczęły się roboty budowlane objęte ww. decyzją tj. budowa jednotorowej nadziemnej linii 110 kV Przemyśl-Radymno przez inwestora [...]. W chwili obecnej wykonywane są wykopy pod słupy betonowe.
Wskazując na powyższe sąd I instancji nie dopatrzył się przesłanek przemawiającym za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji. Stwierdził, że skarżąca ograniczyła się jedynie do złożenia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Nie uprawdopodobniła ona i nie wskazała z jakiej przyczyny wykonanie decyzji przed rozstrzygnięciem skargi mogłoby wyrządzić jej znaczną szkodę lub spowodować trudne do odwrócenia skutki w rozumieniu przepisu art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej Ppsa).
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła T. B. wnosząc o "wstrzymanie budowy do czasu zakończenia postępowania przez Ministerstwo i Wojewódzki Sąd Administracyjny".
W uzasadnieniu skarżąca podniosła, że nie wiedziała o konieczności wykazania okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia szkody, gdyż uważała, iż w przedłożonej pisemnie skardze na decyzję Wojewody Podkarpackiego wystarczająco przedstawiła swoje zarzuty.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na podstawie art. 61 § 3 Ppsa sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżanego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Obowiązek wykazania, że zachodzą warunki uzasadniające wstrzymanie wykonania określonego aktu ciąży na stronie składającej wniosek w trybie powołanego przepisu. Uzasadnienie wniosku powinno zaś odnosić się do konkretnych okoliczności. Nie jest wystarczające powtórzenie we wniosku treści przepisu. Rzeczą Sądu jest zbadanie, czy argumenty przedstawione przez stronę przemawiają - lub nie - za wydaniem postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu. Przy takim badaniu wniosku i argumentów strony Sąd może dodatkowo rozważyć z urzędu, czy nie zachodzą inne okoliczności uzasadniające wniosek. Brak uzasadnienia wniosku uniemożliwia zatem jego merytoryczną ocenę (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 19 października 2010 r., sygn. akt II OZ 905/12; z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II OZ 408/13, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych - orzeczenia.nsa.gov.pl).