Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 27 listopada 2015 r. sygn. akt II SA/Gd 616/15 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi w sprawie ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w [...] na postanowienie Wojewody [...] z [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia odwołania w sprawie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 27 listopada 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił przywrócenia skarżącej terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez złożenie dwóch jej odpisów.
Sąd I instancji wskazał, że skarżąca nie uprawdopodobniła, że uchybienie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi było niezawinione. W wezwaniu wyraźnie wskazano, że dotyczy ono skargi na postanowienie Wojewody [...] z [...] października 2015 r. nr [...]. Łącznie z powyższym skierowano wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego, który został zapłacony w terminie. Stronie doręczono też odpis odpowiedzi na skargę, w której wskazano, czego dotyczy skarga. Strona po zapoznaniu się z korespondencją sądową mogła bez trudu powiązać fakty, że wniesiona przez nią skarga dotyczy postanowienia Wojewody [...] z [...] października 2015 r.
Skarżąca wniosła na powyższe postanowienie zażalenie, domagając się jego uchylenia. Sąd I instancji pominął fakt, że wezwanie do uzupełnienia braków formalnych zawierało uchybienie powodujące konieczność przeprowadzenia dodatkowej czynności polegającej na analizie myślowej mającej na celu powiązanie wszystkich faktów mających miejsce w sprawie. W wezwaniu z 29 października 2015r. nie wskazano, że skarga została wniesiona przez Wspólnotę. Wezwanie powinno być czytelne i jednoznaczne. Nie może występować sytuacja, że w wyniku niezrozumiałej treści wezwania strona zmuszona jest do dokonywania dodatkowych i odrębnych ustaleń. Wezwanie z 29 października 2015 r. zawierało uchybienie i krzywdzące jest obarczanie tym uchybieniem skarżącej, bowiem prowadzi do pozbawienia jej prawa do sądu, zwłaszcza, że nie jest reprezentowana przez fachowego pełnomocnika.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - P.p.s.a., sąd może postanowić o przywróceniu terminu do dokonania czynności sądowej na wniosek strony, o ile do uchybienia terminu doszło bez jej winy. Z kolei zgodnie z treścią art. 87 § 1 P.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana. Z wnioskiem należy wystąpić w terminie 7 dni od daty ustania przyczyny uchybienia. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 P.p.s.a.), a wraz z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 P.p.s.a.).
W rozpatrywanej sprawie nie ulega wątpliwości, że wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez złożenie dwóch odpisów skargi i kopii uchwały z 13 sierpnia 2015 r. celem wykazania sposobu reprezentacji Wspólnoty oraz do uiszczenia wpisu sądowego zostały doręczone skarżącej 2 listopada 2015 r. Skarżąca uiściła wpis oraz przedłożyła uchwałę w terminie, nie złożyła natomiast odpisów skargi. W piśmie z 12 listopada 2015 r. wniosła o przywrócenie terminie do złożenia odpisów, wskazując, że w wezwaniu podano, iż dotyczy ono skargi z 27 października 2015 r., ale według wiedzy skarżącej taka skarga nie istnieje. Dopiero po zapoznaniu się z aktami sprawy w dniu 10 listopada 2015 r. skarżąca zorientowała się, że mowa jest o skardze z 15 października 2015 r.