Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S.P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 grudnia 2012 r., sygn. akt III SA/Łd 868/12 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi S.P. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie anulowania czynności materialno technicznej zameldowania postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił S.P. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Wojewody Łódzkiego. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż zarządzeniem z dnia 16 października 2012 r. skarżący wezwany został do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak jego winy w uchybieniu terminu. Wezwanie to pozostało jednak bez odpowiedzi. Wobec tego Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, iż skarżący nie wykazał aby uchybił terminowi bez własnej winy i odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako ustawa P.p.s.a.
Zażalenie na to postanowienie wniósł S.P. Skarżący domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia, podnosząc iż nie otrzymał zarządzenia z dnia 16 października 2012 r., dlatego też nie wykonał go w zakreślonym terminie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy P.p.s.a. przywrócenie uchybionego terminu do dokonania czynności w postępowaniu możliwe jest jedynie, gdy uchybienie to nastąpi bez winy strony. Zgodnie zaś z art. 87 § 2 tej ustawy wykazanie braku winy spoczywa tylko i wyłącznie na stronie.
W przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wezwał skarżącego do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak jego winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi na decyzję Wojewody Łódzkiego. Pismo zawierające to wezwanie doręczne było stronie w dniu 19 października 2012 r., a ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, iż pozostawiono to pismo dorosłemu domownikowi skarżącego, jakim jest pani K.P. Doręczenie takie jest zgodne z dyspozycją art. 72 § 1 ustawy P.p.s.a. i uznane musi być za prawidłowe. Z dniem doręczenia wezwania rozpoczął bieg termin do jego wykonania, który upłynął bezskutecznie w dniu 26 października 2012 r. Wobec niewykonania wezwania Sąd oparł się jedynie na okolicznościach powołanych we wniosku o przywrócenie terminu, które w jego opinii nie wskazywały na brak winy skarżącego w uchybieniu. Stanowisko to uznać trzeba za zasadne, bowiem skarżący powołał się jedynie ogólnie na swój stan zdrowia, który miałby uniemożliwić mu podjęcie czynności w terminie. Takie sformułowanie wniosku nie mogło być uznane za wypełniające wymogi wskazane w art. 86 § 1 i art. 87 § 2 ustawy P.p.s.a., zatem odmowa przywrócenia terminu była zasadna, a postanowienie wydane w tym przedmiocie odpowiadało prawu.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
O wynagrodzeniu pełnomocnika ustanowionego z urzędu rozstrzygnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w myśl art. 258 i następne ppsa.