Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. I. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. akt II SA/Lu 311/14 o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi R. I. z udziałem Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie odmowy przyznania świadczeń pieniężnych osobom deportowanym do pracy przymusowej postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 3 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił R. I. przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem z dnia 22 października 2014 r., sygn. akt II SA/Lu 311/14 odrzucił skargę R. I. z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych skargi, tj. niewskazanie numeru i daty zaskarżonego aktu (decyzji, postanowienia bądź innego aktu) lub czynności, co uniemożliwiło nadanie jej dalszego biegu.
W piśmie z 6 listopada 2014 r., pełnomocnik skarżącego w "nawiązaniu do postanowienia Sądu z dnia 22 października 2014 r." wskazał, że niniejsza skarga dotyczy decyzji Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] listopada 2013 r., znak: [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę. Jednocześnie wniósł o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi wyjaśniając, że "niejednoznaczne oznaczenie w skardze przedmiotu zaskarżenia wynikało z bogatej korespondencji w tej sprawie i wielu decyzji Urzędu".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uznał, że reprezentujący skarżącego radca prawny nie wykazał okoliczności potwierdzających brak winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. W ocenie Sądu, nie stanowi okoliczności usprawiedliwiającej wniosek "bogata korespondencja w sprawie", na którą wskazuje pełnomocnik, bowiem na profesjonalnym pełnomocniku spoczywa obowiązek zachowania szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych w imieniu mocodawcy. Jak wynika z akt sprawy, pełnomocnik skarżącego otrzymał wezwanie do uzupełnienia braków formalnych razem z wezwaniem do wypełnienia i podpisania formularza PPF (k.13) i w wykonaniu tego wezwania nadesłał taki formularz wraz z pismem procesowym (k.14), co świadczy o tym, że nieuzupełnienie braku formalnego było nieusprawiedliwionym wynikiem przeoczenia.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył R. I. wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia celem nadania biegu skardze. W uzasadnieniu pełnomocnik skarżącego wskazał, że w piśmie z dnia 6 listopada 2014 r. strona precyzyjnie wskazała przedmiot zaskarżenia. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynikało jednoznacznie, że strona zarzuca Kierownikowi Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych niewyjaśnienie istotnych okoliczności sprawy i skutków negatywnych swojej decyzji. Sąd I instancji miał więc pełną informację dotyczącą przedmiotu sporu, a mimo to nie uznał żądania strony.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako: P.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie zaś z art. 87 § 1 i 2 P.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu uprawdopodobniając jednocześnie okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.