Zażalenie od postanowienia WSA w Rzeszowie w sprawie ze skarg J. J., B.J. i J. J. na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rzeszowie nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. J. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 14 lipca 2014 r., sygn. akt II SA/Rz 670/14 o odmowie wstrzymania wykonania postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w N. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w sprawie ze skarg J. J., B.J. i J. J. na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rzeszowie z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w N. nałożył na skarżących grzywnę w celu przymuszenia do wykonania nakazu rozbiórki nadbudowy nad istniejącym wiatrołapem przy budynku mieszkalnym, wynikającego z decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w N. z dnia [...] sierpnia 1997 r. nr [...], w kwocie 8.433,00 zł powiększonej o opłatę egzekucyjną wynoszącą 68 zł. Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...], Podkarpacki Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Rzeszowie utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy.

W skardze na opisane w sentencji postanowienie z dnia [...] kwietnia 2014 r. skarżący zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w N. z dnia [...] listopada 2013 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówił wstrzymania wykonania wskazanej decyzji, gdyż skarżący nie zawarli we wniosku jakiegokolwiek uzasadnienia, które uprawdopodabniałoby możliwość wywołania wykonaniem decyzji skutków określonych w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a.

Od tego postanowienia zażalenie złożył J. J., zarzucając mu sprzeczność ustaleń sądu z zebranym materiałem dowodowym na skutek naruszenia:

a.) art. 61 § 3 p.p.s.a. przez pominięcie analizy sytuacji wnioskodawców (skarżących), jako osób objętych sankcją w postaci nakazu rozbiórki obiektu budowlanego oraz jego implikacji w postaci postanowienia organu adm. o nałożeniu grzywny za jego niewykonanie. Uwadze WSA uszło, że istotą postępowania wpadkowego o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest zbadanie według określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. przesłanek, czy wniosek strony o udzielenie ochrony tymczasowej na czas trwania postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym zasługuje na uwzględnienie. Za niewystarczające uznać należy w tym zakresie nieodnoszące się do konkretnie powołanych przez wnioskodawcę okoliczności faktycznych wskazanie na brak spełnienia ustawowych przesłanek, postanowienie w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, niezależnie od pozytywnego czy też negatywnego dla wnioskodawcy rozstrzygnięcia, powinno, bowiem zawierać analizę sytuacji wnioskodawcy;

b.) art. 133 i 134 p.p.s.a., albowiem sąd wydaje wyrok po zamknięciu rozprawy na podstawie akt sprawy. Aktami sprawy są akta sądowe, jak i przedstawione sądowi akta administracyjne. Zatem sąd administracyjny rozpoznaje sprawę w zakresie stanu faktycznego, który legł u podstaw wydania zaskarżonej decyzji i znajduje się w nadesłanych aktach administracyjnych. Konieczność uwzględnienia w postępowaniu sądowoadministracyjnym całości akt sprawy oznacza, że sąd w odniesieniu do wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego winien rozważyć in concreto wnioski dowodowe zgłoszone przez skarżących (w których wskazano min na obiektywną niemożność realizacji nakazu rozbiórki) oraz przeanalizować treść ich pism (w tym odnośnej skargi), jak i odnieść się do treści samego nakazu rozbiórki, który już ze swej istoty uzasadnia konkluzje, iż jego wykonanie powodować będzie trudne do odwrócenia skutki i tym samym znaczną szkodę (uwadze Sądu uszło, że in concreto chodzi tutaj o rozbiórkę znacznej części obiektu budowlanego);

Strona 1/3