Zażalenie na postanowienie WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Oławie w przedmiocie budowy pawilonu handlowo
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 listopada 2017 r. sygn. akt II SAB/Wr 31/15 odmawiające sporządzenia uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 marca 2017 r. uzupełniającego wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 listopada 2015 r. w sprawie ze skargi J. K. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Oławie w przedmiocie budowy pawilonu handlowo-usługowego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 19 listopada 2015 r. uwzględniając skargę J. K. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Oławie, w punkcie pierwszym zobowiązał Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Oławie do wydania aktu w sprawie wybudowania pawilonu handlowo-usługowego zlokalizowanego na działce o numerach ewidencyjnych [...],[...] obręb [...], w punkcie drugim stwierdził, że postępowanie w sprawie prowadzone było w sposób przewlekły, a przewlekłość nie miała charakteru rażącego naruszenia prawa, w punkcie trzecim zasądził od organu na rzecz skarżącego kwotę 100 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Skarżący wnioskiem z dnia 4 lutego 2016 r. wniósł o uzupełnienie wyroku z dnia 19 listopada 2015 r. poprzez orzeczenie organowi grzywny w wysokości

30 000 zł.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 31 maja 2016 r. odmówił uzupełnienia wyroku. W uzasadnieniu Sąd przywołał fragment uzasadnienia prawomocnego wyroku z dnia 19 listopada 2015 r., w którym odniósł się do zawartego w skardze żądania wymierzenia grzywny organowi. Na powyższą odmowę uzupełnienia wyroku skarżący pismem z dnia 29 lipca 2016 r. złożył zażalenie.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 13 października 2016 r. uchylił zaskarżone postanowienie z dnia 31 maja 2016 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia NSA wskazał, że z art. 151 p.p.s.a. wynika, iż sąd może skargę oddalić także w części. W świetle tego przepisu jest dopuszczalne rozstrzygnięcie, którym sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zobowiąże organ administracji do wydania aktu w określonym terminie, a w pozostałym zakresie, czyli w zakresie żądania wymierzenia grzywny skargę oddali.

Następnie wyrokiem z dnia 15 marca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uzupełnił własny wyrok z dnia 19 listopada 2015 r. w ten sposób, że po punkcie trzecim dodał punkt czwarty o następującej treści: "IV. oddala skargę w pozostałym zakresie".

Pismem z dnia 7 sierpnia 2017 r. skarżący powołując się na pouczenie z protokołu rozprawy z dnia 15 marca 2017 r. wniósł o nadesłanie wyroku z dnia 15 marca 2017 r. wraz z uzasadnieniem.

W wykonaniu zarządzenia Sędziego, pismem z dnia 12 września 2017 r. poinformowano skarżącego, że w protokole rozprawy z dnia 15 marca 2017 r. zamieszczony został błędny zapis pkt 1 pouczenia o treści: "uzasadnienie pisemne ogłoszonego wyroku zostanie doręczone z urzędu". Zapis ten jest sprzeczny z art. 141 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej "p.p.s.a.") i nie uprawnia skarżącego do uzyskania z urzędu wyroku ogłoszonego w dniu 15 marca 2017 r. wraz z uzasadnieniem. Jak wskazano powyżej wyrokiem z dnia 15 marca 2017 r. uzupełniono wyrok z dnia 19 listopada 2015 r., poprzez dodanie punktu czwartego oddalającego skargę w pozostałym zakresie.

Pismem z dnia 6 października 2017 r. skarżący wniósł o nadesłanie wyroku z dnia 15 marca 2017 r. wraz z uzasadnieniem.

Strona 1/3