Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 896/11 o odrzuceniu wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] lipca 2011 r., sygn. akt [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odszkodowania z tytułu obniżenia wartości nieruchomości w związku ze zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 896/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] lipca 2011 r., sygn. akt [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odszkodowania z tytułu obniżenia wartości nieruchomości w związku ze zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżący nie zachował siedmiodniowego terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Sąd ten uznał, że przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi ustała z dniem 24 sierpnia 2011 r., a tym samym 7 dniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu upływał z dniem 31 sierpnia 2011 r. Zdaniem Sądu ponieważ wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został złożony bezpośrednio do sądu to zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowoadministracyjnym, które skład orzekający podzielił, uznać należało, że o zachowaniu terminu do wniesienia wniosku decyduje data nadania go przez sąd do organu. Tymczasem nadanie wniosku o przywrócenie terminu przez Sąd do organu nastąpiło w dniu 1 września 2011 roku, a więc 1 dzień po terminie co zdaniem Sądu pierwszej instancji uzasadniało odrzucenie wniosku jako spóźnionego.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący podnosząc, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi złożył w dniu 29 sierpnia 2011 r. zarówno w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gdańsku jak i w Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Gdańsku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 - zwanej dalej p.p.s.a.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Zgodnie natomiast z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. We wniosku tym strona zobowiązana jest do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, w myśl art. 87 § 2 p.p.s.a.
Z kolei art. 87 § 1 p.p.s.a. stanowi, że pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Prawidłowo Sąd pierwszej instancji uznał, że skoro skargę składa się do sądu administracyjnego za pośrednictwem organu, to także wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi winien być złożony za pośrednictwem organu. Tym samym także termin złożenia wniosku o przywrócenie terminu który nadano bezpośrednio do sądu administracyjnego liczony być powinien od daty nadania pisma przez sąd.
Podkreślić jednakże należy, że uszedł uwadze Sądu pierwszej instancji fakt, iż skarżący w dniu 29 sierpnia 2011 r. złożył osobiście w siedzibie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Uznając jak sąd pierwszej instancji, że przeszkoda w uchybieniu terminu ustał z dniem 24 sierpnia 2011 r. uznać należało, że wniosek o przywrócenie terminu złożony bezpośrednio w organie w dniu 29 sierpnia 2011 r. nie był spóźniony i sąd winien był rozpoznać wniosek merytorycznie.
Jedynie na marginesie wskazać należy, że co prawda wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi skarżący nie dokonał czynności, której nie dokonał w terminie, jednakże jest to brak usuwalny, który został konwalidowany w momencie przekazania skargi organowi przez Sąd pierwszej instancji.
Reasumując Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że strona dochowała 7 dniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu co obligowało sad do merytorycznego rozpoznania wniosku.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi uchylił zaskarżone postanowienie.