Dnia 15 marca 2006 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2006 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia skarżącej Z. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 stycznia 2006 roku, sygn. akt II SA/Lu 425/05 o odmowie przyznania skarżącej prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi Z. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 1 marca 2005 r. Nr SKO. 0073/495/LI/2005 w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 29 lipca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił Z. B. przyznania prawa pomocy.
Na powyższe orzeczenie skarżąca złożyła zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 9 listopada 2005 r. oddalił zażalenie skarżącej Z. B..
W dniu 5 grudnia 2005 r. Z. B. została ponownie wezwana do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 200 zł. Skarżąca Z. B. złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił Z. B. przyznania prawa pomocy.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd I instancji przytoczył treść przepisów art. 245 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) i wskazał, że zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym - obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata - następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W ocenie Sądu I instancji wniosek Z. B. o przyznanie prawa pomocy nie zasługuje na uwzględnienie. Wniosek ten zawiera niemalże identyczne dane dotyczące sytuacji majątkowej, rodzinnej i osobistej skarżącej, jak złożony poprzednio, przy czym poprzedni wniosek dotyczył przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, natomiast obecny prawa pomocy w zakresie całkowitym. Sąd podkreślił, że przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obwarowane jest bardziej restrykcyjnymi warunkami dotyczącymi sytuacji majątkowej wnioskodawcy niż w zakresie częściowym. Strona winna wykazać bowiem, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Zdaniem Sądu, skarżąca nie wykazała, aby znajdowała się w sytuacji uprawniającej ją do skorzystania z prawa pomocy. Przedstawiona we wniosku sytuacja majątkowa skarżącej nie daje podstaw do przyjęcia, że nie jest ona w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Ze zgromadzonych dokumentów wynika, że skarżąca zamieszkuje w domu mieszkalnym powierzchni 37 m2, jest właścicielką nieruchomości rolnej o powierzchni 0,68m2 oraz budynku mieszkalnego, co do którego orzeczono nakaz rozbiórki, zatem potrzeby mieszkaniowe skarżącej i jej trzynastoletniej córki są zapewnione. Skarżąca jest zatrudniona na stanowisku nauczyciela w Zespole Szkół Zawodowych nr 3 w Lublinie, a więc ma stabilną sytuację zawodową. Utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę - 1155,71 zł netto. Osiąganie przez skarżącą stałych, miesięcznych dochodów, poziom otrzymywanego wynagrodzenia oraz stan majątkowy, przy uwzględnieniu wydatków, które strona wyliczyła we wniosku, m.in. kosztu biletu miesięcznego, pozwalają na poniesienie przez skarżącą pełnych kosztów postępowania sądowego. Sąd zaznaczył, że skarżąca przewidując wniesienie skargi na decyzję administracyjną do sądu administracyjnego powinna była poczynić konieczne oszczędności w celu opłacenia kosztów sądowych.