Dnia 24 marca 2009 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia I. D. na punkt III (trzeci) wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 30 grudnia 2008 r., sygn. akt II SA/Ke 380/08 uchylającego w punkcie pierwszym zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie organu I instancji, stwierdzającego w punkcie drugim, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku i zasądzającego w punkcie trzecim od Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Kielcach na rzecz I. D. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi I. D. na postanowienie Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Kielcach z dnia [...] maja 2008r. znak: [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia postanawia uchylić pkt III (trzeci) zaskarżonego wyroku i zasądzić od Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Kielcach na rzecz I. D. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
Wyrokiem z dnia 30 grudnia 2008 r., sygn. akt II SA/Ke 380/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zasądził w punkcie trzecim od Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Kielcach na rzecz I. D. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi I. D. na postanowienie Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Kielcach z dnia [...] maja 2008r. znak: [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia. W uzasadnieniu wskazano, że koszty zostały zasądzone na podstawie art. 200 p.p.s.a. i składają się na nie: wynagrodzenie radcowskie obliczone na podstawie § 14 ust.2 pkt 1c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1349 ze zm.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika I. D. wskazał, że Sąd I instancji naruszył art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez jego niewłaściwe zastosowanie. Podstawę prawną zasądzenia kosztów powinien był bowiem stanowić w niniejszej sprawie § 14 ust. 2 pkt 1a w zw. z § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1349 ze zm.). Ponadto Sąd nie uwzględnił poniesionych kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Stwierdzono, że łącznie dla skarżącego powinna zostać przyznana kwota 2177 zł i wniesiono o zmianę zaskarżonego orzeczenia w zaskarżonej części oraz zasądzenie kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w przypadku uwzględnienia skargi przez sąd I instancji skarżącym przysługiwać będzie od organu zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.
Wbrew twierdzeniom zażalenia Sąd Wojewódzki w punkcie III wyroku z dnia 30 grudnia 2008 r., sygn. akt II SA/Ke 380/08 ustalił wysokość kosztów w oparciu o właściwą podstawę prawną. Prawidłowo stwierdził Sąd I instancji, iż sprawa w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia jest ,,inną sprawą" w rozumieniu § 14 ust. 2 pkt 1c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.). Zgodnie z powyższym przepisem stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w innej sprawie kwotę 240 zł.
Rację ma natomiast skarżący twierdząc, iż zasądzając koszty postępowania sądowego Sąd I instancji nie uwzględnił kwoty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Wyjaśnić należy, że opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa nie jest zaliczana do opłacanych przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, ale podlega zaliczeniu do niezbędnych kosztów postępowania zasądzanych od organu administracji w przypadku uwzględnienia skargi (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2006)
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd administracyjny postanowił jak w sentencji na podstawie art. 188 w związku z art. 197 § 2 i art. 200 p.p.s.a.