Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 grudnia 2005r. sygn. akt II SA/Kr 1578/04 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 czerwca 2005r. sygn. akt II SA/Kr 1578/04 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 5 października 2004r. znak: WOA.5110-09-20/04 w przedmiocie nakazu rozbiórki postanawia: - uchylić zaskarżone postanowienie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 23 grudnia 2005r., sygn. akt II SA/Kr 1578/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił zażalenie wniesione przez J. S. na postanowienie tego Sądu z dnia 30 czerwca 2005r. o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podniósł, iż zażalenie wniesione przez pełnomocnika skarżącego będącego adwokatem, nie zostało opłacone. Uzasadnia to odrzucenie zażalenia na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Na powyższe postanowienie zażalenie złożył J. S. podnosząc, że postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 października 2005r. strona została zwolniona od ponoszenia ciężaru kosztów sądowych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenia zasługuje na uwzględnienie.
Z akt wynika jednoznacznie, że postanowieniem z dnia 26 października, sygn. akt II SA/Kr 1578/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zwolnił J. S. od kosztów sądowych i ustanowił dla niego adwokata. Tym samym Sąd przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym.
Zgodnie z art. 239 pkt 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych strona, której przyznane zostało prawo pomocy w zakresie określonym w prawomocnym postanowieniu o przyznaniu tego prawa. Skoro zatem skarżącemu zostało przyznane prawo pomocy w zakresie całkowitym, to nie było podstaw, aby odrzucić zażalenie z powodu jego nieopłacenia.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.