Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S.P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 30 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Łd 1165/14 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi S.P. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Łd 1165/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, w sprawie ze skargi S.P. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej, odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu Sąd zacytował przepis art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", a następnie wyjaśnił, że w sprawie należy mieć na uwadze, iż zarówno zaskarżona decyzja jak i poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji zostały wydane w trybie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm.), a regulacje zawarte w tej ustawie ograniczają możliwość udzielenie ochrony tymczasowej poprzez bardziej restrykcyjną ocenę sytuacji strony w takim przypadku.
W ocenie Sądu wniosek skarżącego nie został poparty żadnymi szczególnymi okolicznościami, które mogłyby uzasadnić wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie dotyczącej zezwolenia na realizację inwestycji drogowej. Skarżący powoływał się bowiem na znaczną szkodę i trudne do odwrócenia skutki polegające na wycięciu drzew na terenie jego posesji w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji. Zdaniem Sądu usunięcie drzew z terenu inwestycji nie jest nadzwyczajną okolicznością, a normalnym następstwem decyzji zezwalających na realizację inwestycji drogowej. Zaś ograniczenie uprawnień i pozbawienie prawa własności w związku z realizacją inwestycji drogowej zabezpieczone jest przyznaniem stosownego odszkodowania, co wynika wprost z art. 12 ust. 4a, ust. 4b, ust. 4f, ust. 5 oraz art. 18 przedmiotowej ustawy. Dalej Sąd wyjaśnił, że odszkodowanie stanowi rekompensatę za wywłaszczoną nieruchomość i chroni interesy jej dotychczasowego właściciela. Poza tym Sąd zwrócił uwagę na okoliczność, iż inwestor zobowiązał się do wykonania licznych nasadzeń kompensacyjnych w pasie całej projektowanej drogi. Powyższe, w ocenie Sądu, pozwala na stwierdzenie, że szkoda związana z usunięciem drzewostanu zostanie w całości zrekompensowana.
Ponadto Sąd podniósł, że ryzyko związane z rozpoczęciem realizacji inwestycji obciąża inwestora, bowiem inwestor podejmując czynności w trakcie trwania postępowania sądowoadministracyjnego będzie musiał liczyć się z tym, że w razie ewentualnego uchylenia decyzji będzie zobligowany na własny koszt przywrócić stan poprzedni.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a., Sąd odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący. Zakwestionowanemu orzeczeniu zarzucono:
1/ naruszenie art. 134 § 1 P.p.s.a. i art. 163 § 1 P.p.s.a. poprzez to, że Sąd w uzasadnieniu błędnie przyjął, jakoby istniał interes publiczny uzasadniający budowę przedmiotowej drogi,
2/ art. 61 § 3 P.p.s.a. poprzez niezasadne przyjęcie, że natychmiastowe (tzn. zanim Sąd wyda wyrok w wyniku rozpoznania skargi) wykonanie decyzji Wojewody Łódzkiego zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej Prezydentowi Miasta Łodzi zezwolenia na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie drogi gminnej "B" w rejonie ulic [...] i [...] w L., nie rodzi niebezpieczeństwa wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.