Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt II SO/Wr 1/13 odmawiające wymierzenia Radzie Miejskiej w K. grzywny za nieterminowe przekazanie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę do sądu w sprawie ze skargi T. G. na uchwałę Rady Miejskiej w K. z dnia [...] października 2003 r. Nr [...] w przedmiocie zasad przejęcia przez miasto K. obowiązków w zakresie odbierania odpadów komunalnych oraz wprowadzenia powszechnej zryczałtowanej opłaty postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt II SO/Wr 1/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił wymierzenia Radzie Miejskiej w K. grzywny za nieterminowe przekazanie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę do sądu w sprawie ze skargi T. G. na uchwałę Rady Miejskiej w K. z dnia [...] października 2003 r. Nr [...] w przedmiocie zasad przejęcia przez miasto K. obowiązków w zakresie odbierania odpadów komunalnych oraz wprowadzenia powszechnej zryczałtowanej opłaty.
Sąd wskazał, że w piśmie z dnia 5 stycznia 2013 r. T. G. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o wymierzenie Radzie Miejskiej w K. na podstawie art. 55 § 1 w związku z art. 154 § 6 w związku z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), dalej p.p.s.a., grzywny za nieterminowe przekazanie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę do sądu.
Motywując swój wniosek T. G. podał, że chociaż faktycznie skarga wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę została wysłana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, to "nie została ona skutecznie pod względem prawnym przekazana sądowi, a także skutecznie nie wniesiono odpowiedzi na skargę, albowiem pełnomocnik organu - adwokat J. K. nie był umocowany działania w imieniu organu - Rady Miejskiej w K.". Wnioskodawca podniósł, że "wyżej wymieniony pełnomocnik przekazujący skargę skarżącego wraz z aktami postępowania oraz sporządzoną przez siebie odpowiedzią na skargę, przedłożył pełnomocnictwo z dnia 10 września 2012 r. udzielone przez Burmistrza K. B. M. reprezentującego Gminę K., z którego wynika, że Gmina K., reprezentowana przez Burmistrza B. M. upoważnia adw. J. K. do zastępowania tejże Gminy we wszystkich instancjach postępowania sądowoadministracyjnego. Tymczasem odpowiedź na skargę sporządził adwokat J. K., którą to odpowiedź wraz ze skargą i aktami postępowania przekazał sądowi". Wskazując na powyższe T. G. wywiódł, że skoro pełnomocnictwo zostało udzielone innej osobie niż ta, która podpisała odpowiedź organu na skargę i przekazała tę skargę wraz z aktami do Sądu, a występujący w sprawie adwokat J. K. nie jest uprawniony do reprezentowania Rady Miejskiej w K., to konsekwencją tego jest brak skutecznego pod względem prawnym przekazania sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. Odnosząc się do kwestii pełnomocnictwa wnioskodawca stwierdził, że zostało ono błędnie udzielone przez Burmistrza K. działającego w imieniu Gminy K., podczas gdy Gmina K. nie jest stroną postępowania sądowoadministracyjnego, gdyż stroną taką jest Rada Miejska w K.
W odpowiedzi na wniosek Rada Miejska w K. wniosła o jego oddalenie.
W uzasadnieniu podniesiono, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego kwestia umocowania pełnomocnika stanowiącego gminy została rozstrzygnięta w sposób odmienny od postulowanego przez wnioskodawcę. Wskazano, że w wyroku z dnia 20 września 2011 r. sygn. akt II OSK 1382/11 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że "Rada nie dysponuje własnymi środkami finansowymi, a ustawowy zakres kompetencji jej przewodniczącego nie pozwala na przypisanie mu obligatoryjnych funkcji dodatkowych. W sprawach skarg wnoszonych na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) do reprezentowania gminy przed sądem administracyjnym i do udzielenia pełnomocnictw w tym zakresie, co do zasady, właściwy jest wójt (burmistrz, prezydent) jako podmiot reprezentujący gminę". Przyznając fakt zaistnienia uchybienia w postaci opóźnienia w stosunku do terminu z art. 54 § 2 p.p.s.a., podano, iż opóźnienie to wyniosło jedynie pięć dni i spowodowane zostało bezowocnymi próbami skompletowania materiałów dotyczących referendum poprzedzającego podjęcie uchwały Rady Miejskiej w K. z dnia [...] października 2003 r. Wskazując, że grzywna z art. 54 § 2 p.p.s.a. ma charakter przede wszystkim dyscyplinujący, a w dalszej kolejności represyjny, wywodzono, że w niniejszej sprawie kilkudniowe opóźnienie nie naruszyło niczyich interesów i nie spowodowało przewlekłości postępowania, wobec czego funkcja dyscyplinująca grzywny nie znajduje zastosowania, a nietypowość sprawy i związane z tym trudności w kompletowaniu akt pozwalają na przyjęcie, iż wspomniane opóźnienie nie było skutkiem zawinionej opieszałości, co przemawia przeciwko stosowaniu represji w formie grzywny.