Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. akt III SA/Łd 621/10 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi S. P. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] września 2010 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy anulowania czynności materialno-technicznej zameldowania postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie, 2. przywrócić termin do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił S. P. przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie 7 jej odpisów w sprawie z jego skargi na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] września 2010 r. uchylającą decyzję organu I instancji w przedmiocie odmowy anulowania czynności materialno-technicznej zameldowania M. P. i G. P. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarżący nie przytoczył żadnych takich okoliczności, o których mowa w art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., wskazujących na brak jego winy w uchybieniu terminu do nadesłania odpisów skargi. Za okoliczność stwierdzającą brak winy strony nie może być uznane złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym i oczekiwanie na przyznanie pełnomocnika z urzędu. Skarżący zarządzeniami z dnia 19 listopada 2010 r. wezwany był zarówno do uiszczenia wpisu jak i uzupełnienia braków formalnych skargi, natomiast w piśmie z dnia 27 listopada 2010 r. odpowiedział jedynie na wezwanie wzywające do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, wnosząc o zwolnienie go od tego obowiązku. Strona miała możliwość czynnego udziału w postępowaniu i mogła również wnieść zażalenie na to zarządzenie bądź też nadesłać brakujące odpisy skargi. Zdaniem Sądu rozpoznawanie wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata nie stanowi okoliczność, która uniemożliwiałaby dokonywanie czynności w sprawie, zwłaszcza, że doręczenie 7 odpisów własnoręcznie napisanej skargi nie wymaga pomocy profesjonalnego pełnomocnika jakim jest adwokat.
W zażaleniu na to postanowienie skarżący zarzucił naruszenie art. 86 § 1 p.p.s.a. podnosząc, że Sąd wadliwie przyjął, iż skarżący ponosi winę za niedochowanie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Skarżącemu przyznano prawo pomocy w zakresie całkowitym, w konsekwencji czego nie ma on obowiązku uiszczania kosztów sądowych i została mu zapewniona profesjonalna pomoc prawna przez zastępstwo w każdej czynności procesowej. W przypadku, gdy strona jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, to jego brak winy jest warunkiem przywrócenia terminu przez sąd, bowiem to na nim spoczywa obowiązek zadbania o prawidłowe i terminowe dokonanie czynności procesowych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest oparte na usprawiedliwionych podstawach.
Zgodnie z art. 87 § 2 p.p.s.a. w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Brak winy należy rozumieć jako dopełnienie przez stronę obowiązku dołożenia należytej staranności wymaganej przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie przesłanki braku winy strony należy przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy.
Z akt sprawy wynika, że zarządzeniami z dnia 19 listopada 2010 r., wydanymi przez Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi oraz do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie 7 jej odpisów w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwania zostały doręczone skarżącemu w dniu 24 listopada 2010 r. Skarżący w dniu 27 listopada 2010 r. wniósł pismo nazwane "zażalenie" na zarządzenie z dnia 19 listopada 2010 r., wnosząc o jego uchylenie i zwolnienie go z kosztów sądowych. Pismo to zostało potraktowane jako wniosek o przyznanie prawa pomocy. W wyniku rozpoznania tego wniosku postanowieniem z dnia 22 grudnia 2010 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Wyznaczony w ramach prawa pomocy adwokat wystąpił w dniu 19 stycznia 2011 r. z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, do którego dołączył 7 odpisów skargi.