Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 grudnia 2016 r. sygn. akt III SA/Gd 882/16 oddalające wniosek o wyłączenie sędziego NSA Jacka Hyli i sędziego WSA w Gdańsku Elżbiety Kowalik-Grzanki w sprawie ze skargi P.S. na zarządzenie zastępcze Wojewody Pomorskiego z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2016 r. sygn. akt III SA/Gd 882/16, w sprawie ze skargi P.S. na zarządzenie zastępcze Wojewody Pomorskiego z dnia [...] sierpnia 2016 r. w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił wniosek skarżącego o wyłączenie od orzekania w tej sprawie sędziego NSA Jacka Hyli i sędziego WSA w Gdańsku Elżbiety Kowalik-Grzanki.
Postanowienie to zostało wydane w następującym stanie sprawy:
Pismem z dnia 1 grudnia 2016 r. skarżący zwrócił się z wnioskiem o wyłączenie ww. sędziów od orzekania w tej sprawie. Z uzasadnienia wniosku wynika, iż skarżący utracił zaufanie do składu sędziowskiego z udziałem wskazanych sędziów. Wskazał także na nieprawidłowe, jego zdaniem, procedowanie w sprawie oraz wyjaśnił, że sędzia NSA Jacek Hyla i sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka często orzekali w tego typu sprawach, wydając rozstrzygnięcia negatywne. Dlatego skarżący obawia się, że i w jego sprawie rozstrzygnięcie będzie negatywne.
W dniu 8 grudnia 2016 r. objęci wnioskiem sędziowie złożyli pisemne oświadczenia, wyjaśniając, że między nimi a stronami nie zachodzą okoliczności które mogłyby wywołać wątpliwość co do ich bezstronności.
Wskazanym na wstępie postanowieniem z dnia 16 grudnia 2016 r. Sąd pierwszej instancji oddalił wniosek skarżącego o wyłączenie ww. sędziów od orzekania w tej sprawie, na podstawie art. 22 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.".
W ocenie Sądu w sprawie nie zaszła żadna z okoliczności mogąca skutkować uwzględnieniem wniosku. Wskazując na normy art. 18 § 1 i art. 19 p.p.s.a. Sąd wyjaśnił, że samo subiektywne przeświadczenie skarżącego o braku bezstronności sędziów bez wskazania w tym zakresie jakichkolwiek okoliczności skutecznie uzasadniających takie zarzuty, nie stanowi wystarczającej przesłanki do wyłączenia sędziów na podstawie art. 19 p.p.s.a. Należy mieć nadto na uwadze, że nie stanowi okoliczności budzącej wątpliwość co do bezstronności sędziego fakt jego uczestnictwa w składzie orzekającym, który wydał w innej sprawie orzeczenie nieodpowiadające oczekiwaniom strony. Samo wcześniejsze rozstrzyganie spraw z udziałem sędziów, których wniosek o wyłączenie dotyczy, w sposób niekorzystny dla skarżącego, nie wystarcza do przyjęcia, by istniała uzasadniona wątpliwość co do bezstronności sędziego. Instytucja wyłączenia sędziego jako mająca zapewnić obiektywizm sądu nie może być bowiem traktowana jako możliwość eliminowania z postępowania sędziów, których strona uznaje za nieodpowiadających subiektywnemu pojmowaniu swoich interesów.
Dalej Sąd wskazał, że na uwzględnienie złożonego wniosku nie mogą mieć wpływu zarzuty dotyczące przedwczesnego wyznaczenia terminu rozprawy w sposób pomijający fakt ustanowienia przez skarżącego pełnomocnika w sprawie. Należy mieć bowiem na uwadze, że w dniu 2 listopada 2016 r. (wpływ do Sądu w dniu 4 listopada 2016 r.) skarżący wysłał do Sądu niepodpisane pełnomocnictwo udzielone A.R. Zarządzeniem sędziego sprawozdawcy z tej samej daty skarżący został wezwany do podpisania złożonego pełnomocnictwa, względnie złożenia podpisanego pełnomocnictwa jeżeli wskazana w pełnomocnictwie osoba może być pełnomocnikiem w świetle art. 35 § 1 p.p.s.a. Należy podkreślić, że przedmiotowy brak formalny dokumentu pełnomocnictwa nie stanowił tym samym przeszkody w wyznaczeniu terminu rozprawy, co nastąpiło na mocy zarządzenia Przewodniczącego Wydziału III wydanego w dniu 8 listopada 2016 r.