Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Flasińska, po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 1914/14 odmowie przywrócenia terminu w sprawie ze skargi H. P. na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] 2014 r., nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił H. P. przywrócenia terminu w sprawie z jej skargi na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] 2014 r. w przedmiocie nieuwzględnienia zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.
W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że zarządzeniem z dnia 12 września 2014 r. wezwano skarżącą do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 100 złotych pod rygorem odrzucenia skargi. Powyższe wezwanie zostało doręczone skarżącej w dniu 24 października 2014 r.
W dniu 6 listopada 2014 r. do Sądu wpłynął wniosek H. P. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy. Wnioskodawczyni wskazała, że składa ponownie pismo procesowe z dnia 31 października 2014 r. wraz z wnioskiem PPF o przyznanie prawa pomocy. Skarżąca wyjaśniła, że pismo z dnia 31 października 2014 r. wraz z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy zostało złożone omyłkowo.
Z ustaleń Sądu I instancji wynika, że powoływane przez skarżącą pismo wraz z wnioskiem PPF zostało wniesione do sprawy o sygn. akt VII SA/Wa 2845/12, gdyż taka sygnatura została wskazana przez skarżącą.
Dalej Sąd zaznaczył, że jak wskazała wnioskodawczyni, nastąpiła pomyłka przy wydruku pisma wraz z wnioskiem z nośnika magnetycznego, na którym nie zostały zapisane zmiany dokonane przez skarżącą na komputerze. Dodała, że osoba, która wysyłała dokumenty na poczcie w dniu 31 października 2014 r. nie zwróciła na powyższe uwagi.
Rozpoznając tak złożony wniosek Sąd uznał, że podlega on oddaleniu, gdyż skarżąca nie wykazała braku winy w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej, do czego zobowiązywał ją art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.). W ocenie Sądu, podnoszone przez skarżącą argumenty o nie zapisaniu zmian w dokumentach elektronicznych przez komputer i tym samym spowodowanie błędnego wydruku pism nie uprawdopodabniają przesłanki braku winy skarżącej w uchybieniu terminu. Okoliczności te, uwzględniając błędne wysłanie pisma wraz z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy przy dokładnym wskazywaniu danych z innej sprawy, w ocenie Sądu, świadczy o niezachowaniu należytej staranności oraz braku dbałości w prowadzeniu własnej sprawy.
Z tych względów Sąd pierwszej instancji uznał, że w sprawie nie zaistniały przesłanki uzasadniające uwzględnienie złożonego wniosku o przywrócenie terminu.
W zażaleniu na powyższe postanowienie H. P. zwróciła się o uchylenie tego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Wskazała, że wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi odebrała 24 października 2014 r. Ze względu na chorobę nie mogła samodzielnie złożyć wniosku o przyznanie prawa pomocy. W dniu 30 października 2014 r. poprosiła sąsiada o wydrukowanie wniosku wraz z załącznikami i złożenie dokumentów w biurze podawczym Sądu. Wniosek ten opatrzony był jednak danymi z innej sprawy skarżącej prowadzonej przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie. Sąsiad zaś nie znał sprawy i złożył wydrukowany wniosek bez sczytania go przez skarżącą. Powyższe okoliczności świadczą o niezamierzonym i niezawinionym błędzie popełnionym przez skarżącą.