Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia I. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. akt II SA/Wa 1916/15 odmawiające I. F. dopuszczenia do udziału w postępowaniu w sprawie ze skargi Wojewody M. na uchwałę Rady Gminy C. z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie przyjęcia statutów sołectw gminy postanawia: oddalić zażalenie. 5
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. akt II SA/Wa 1916/15 odmówił I. F. dopuszczenia do udziału w postępowaniu w sprawie ze skargi Wojewody M. na uchwałę Rady Gminy C. z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie przyjęcia statutów sołectw gminy.
Sąd wskazał, że pismem z dnia 16 listopada 2015 r. I. F. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o dopuszczenie jej w charakterze uczestnika postępowania do udziału w sprawie ze skargi Wojewody M. na ww. uchwałę Rady Gminy C. z dnia [...] października 2006 r. W uzasadnieniu wskazała, że w przypadku uwzględnienia skargi będzie miała możliwość wzruszenia uchwały, wydanej na podstawie zakwestionowanych przepisów statutu, a dotyczącej jej indywidualnej sprawy (wygaśnięcia mandatu sołtysa sołectwa C.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd powołał art. 33 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., i stwierdził, że wnioskodawczyni nie wykazała, by wynik niniejszego postępowania dotyczył jej interesu prawnego, czyli nie została spełniona przesłanka z art. 33 § 2 p.p.s.a. Brak bowiem w ustawie o samorządzie gminnym, na podstawie której prowadzone jest postępowanie oceniane w niniejszej sprawie, przepisów prawa dających wnioskodawczyni prawo dołączenia się do udziału w niniejszym postępowaniu i przyznającym jej interes prawny w postępowaniu wszczętym skargą Wojewody M. zmierzającą do oceny zgodności z prawem wydanej uchwały.
Sąd wskazał, że wskazana przez wnioskodawczynię uchwała podjęta w jej sprawie, została wydana na podstawie zakwestionowanych przepisów. Jednak dopiero ewentualne ich unieważnienie przez Sąd będzie skutkowało nabyciem przez wnioskodawczynię interesu prawnego do domagania się unieważnienia wskazanej przez nią uchwały. Natomiast chęć uczestniczenia w niniejszym postępowaniu, tylko z tego powodu, by mieć informację o wydanym w sprawie wyroku, w ocenie Sądu, przesądza jedynie o interesie faktycznym wnioskodawczyni, a nie o jej interesie prawnym.
Na powyższe postanowienie I. F. złożyła zażalenie, wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania, względnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.
W zażaleniu podniesiono szereg zarzutów zmierzających do podważenia stanowiska Sądu I instancji dotyczącego braku interesu prawnego wnioskodawczyni w postępowaniu wszczętym skargą Wojewody M. Podniesiono, że wynik postępowania sądowego w niniejszej sprawie dotyczy interesu prawnego wnioskodawczyni, jako sołtysa, którego mandat wygasł mocą uchwały Zebrania Wiejskiego z dnia [...] lipca 2014 r., wydanej na podstawie przepisu zakwestionowanego w przedmiotowym postępowaniu. Ewentualne stwierdzenie nieważności uchwały Rady Gminy C. na podstawie wyroku sądu administracyjnego eliminuje statuty sołectw (stanowiące załączniki do zaskarżonej uchwały) z obrotu prawnego ze skutkiem ex tunc. W takim przypadku rozstrzygnięcia wydane na podstawie nieważnej uchwały (tutaj uchwała Zebrania Wiejskiego z dnia [...] lipca 2014 r.) podlegają ocenie z punktu widzenia ich legalności (art. 147 § 2 p.p.s.a.) oraz można się domagać przed sądem powszechnym odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie niezgodnych z prawem rozstrzygnięć (art. 4171 § 2 Kodeksu cywilnego). Wskazano, że wykładnia art. 33 § 2 p.p.s.a. winna zapewniać szeroki dostęp do procesowej pozycji uczestnika postępowania, a tym samym możliwości korzystania - na podstawie art. 12 p.p.s.a. - ze służących stronie uprawnień procesowych i urzeczywistniać konstytucyjne zasady demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP) i prawa do sądu (art. 45 Konstytucji RP).