Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 22 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Rz 48/13 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi J. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości działek postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 22 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Rz 48/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odmówił J. H. (dalej wnioskujący) przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi J. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości działek.
Rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławczego w P. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy J. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie ustalenia opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości działek.
Dnia 10 grudnia 2012 r. wnioskujący reprezentowany przez radcę prawnego T. O. nadał w Urzędzie Pocztowym w J. skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, że doszło do uchybienia 30 dniowego terminu do wniesienia skargi z przyczyn niezależnych od strony. Pełnomocnik wnioskującego nadmienił, że mimo polecenia pracownikowi biurowemu swej kancelarii nadania przesyłki w placówce pocztowej, czynność ta nie została przez pracownika wykonana.
Sąd I instancji wskazał, że argumentacja pełnomocnika opierająca się na twierdzeniu, że skarga została wniesiona z przekroczeniem terminu, ponieważ pracownik kancelarii nie nadał jej w placówce pocztowej, mimo zlecenia przez niego takiej czynności, świadczy o winie pełnomocnika i nie może stanowić przesłanki do przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie wniósł wnioskujący, reprezentowany przez T. O., zarzucając naruszenie art. 86 § 1 p.p.s.a., przez bezzasadne uznanie, że termin do wniesienia skargi został pominięty z winy strony skarżącej. W uzasadnieniu wskazał, że na złożenie skargi z uchybieniem terminu wpłynęło szereg wydarzeń, na które w żadnym wypadku nie można było wywrzeć wpływu.
Wskazując na powyższe wniósł o: zmianę zaskarżonego postanowienia przez przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] r. nr [...]; ewentualnie uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie skarżącego nie ma usprawiedliwionych podstaw, dlatego podlega oddaleniu.
Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona uchybiła terminowi, jego przywrócenie możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W judykaturze już od dawna przyjmuje się, że brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem.
Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. W orzecznictwie przyjęto, że nie uzasadniają przywrócenia uchybionego terminu niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw, czy też nieznajomość prawa.