Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 marca 2012 r., sygn. akt II SO/Gl 5/12 odrzucające wniosek o wymierzenie grzywny Śląskiemu Zarządowi Melioracji i Urządzeń Wodnych w Katowicach w związku z nieprzekazaniem sądowi skargi postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 19 marca 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił wniosek K. G. o wymierzenie grzywny Śląskiemu Zarządowi Melioracji i Urządzeń Wodnych w Katowicach w związku z nieprzekazaniem sądowi skargi. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że wskazany w art. 54 § 2 ppsa obowiązek przekazania do sądu skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę spoczywa jedynie na organie administracji i tylko na taki organ można nałożyć grzywnę za niewywiązanie się z tego obowiązku. Śląski Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych w Katowicach nie jest natomiast organem administracji publicznej i nie posiada zdolności do prowadzenia postępowania administracyjnego.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła K. G. podnosząc w szczególności, że skierowanie skargi do podmiotu niebędącego organem administracji nie powinno skutkować odrzuceniem wniosku w przedmiocie wymierzenia grzywny.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 54 § 2 ppsa organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Z kolei art. 55 § 1 ppsa stanowi, iż w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Powyższa regulacja ma zastosowanie w odniesieniu do organów administracji. Należy zatem zaakceptować stanowisko wyrażone przez Sąd I instancji w zaskarżonym postanowieniu, iż Śląski Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych nie jest organem administracji publicznej w rozumieniu przepisów, a jego działanie nie podlega kontroli sądów administracyjnych, o której mowa w art. 3 ppsa. W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że zaskarżone postanowienie odpowiada prawu, natomiast podniesione w zażaleniu zarzuty nie były w stanie skutecznie podważyć prawidłowości zaskarżonego orzeczenia.
Biorąc powyższe pod uwagę Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 ppsa orzekł, jak w sentencji postanowienia.