Zażalenie na postanowienie Wojewody Łódzkiego w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku rozbiórki tymczasowego obiektu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. T. za zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 30 marca 2015 r., sygn. akt II SA/Łd 236/15 wzywające do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi S. T. na postanowienie Wojewody Łódzkiego z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...], znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku rozbiórki tymczasowego obiektu - namiotu postanawia uchylić zaskarżone zarządzenie i ustalić wpis od skargi w wysokości 100 (sto) złotych

Uzasadnienie

Zarządzeniem z 30 marca 2015 r., sygn. akt II SA/Łd 236/15 Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wezwał skarżącego S. T. do uiszczenia wpisu od skargi na postanowienie Wojewody Łódzkiego z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...], znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku rozbiórki tymczasowego obiektu - namiotu. Jako podstawę ustalenia wysokości wpisu wskazano § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w postępowaniu sądowoadministracyjnym (Dz. U. nr 221, poz. 2192).

Zażalenie na powyższe zarządzenie wywiódł skarżący wskazując, że określenie wysokości wpisu do skargi oparto na błędnej podstawie prawnej. Sąd I instancji przyjął, że wpis podlega opłacie ustalonej na podstawie § 1 pkt 2 rozporządzenia z 2003 r., podczas gdy w niniejszej sprawie zastosowanie ma § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 2003 r.

Wskazując na powyższe skarżący wniósł o uchylenie przedmiotowego zarządzenia i rozpatrzenia sprawy jako należycie opłaconej.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 230 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa) od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Zgodnie z § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. wpis stosunkowy zależy od wysokości należności pieniężnej objętej zaskarżonym aktem i wynosi od 10 000 zł do 50 000 - 3% wartości przedmiotu zaskarżenia nie mniej jednak niż 400 zł. Natomiast w myśl § 2 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia wpis stały bez względu na przedmiot zaskarżonego aktu lub czynności wynosi 100 zł w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym i zabezpieczającym.

W niniejszej sprawie skarga został wniesiona na postanowienie Wojewody Łódzkiego z dnia [...] lutego 2015 r. nakładające na skarżącego grzywnę w celu przymuszenia na podstawie art. 119 § 1, art. 121 § 1, § 4 i 5 oraz art. 122 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r., poz. 1619). Zatem przedmiotem skargi jest postanowienie wydane w toku postępowania egzekucyjnego. W konsekwencji należało przyjąć, że wpis należny określony powinien zostać zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 powołanego wyżej rozporządzenia. Stosownie do tego przepisu wpis sądowy w niniejszej sprawie winien wynosić 100 zł., i w takiej właśnie kwocie został uiszczony w dniu 18 marca 2015 r. (k. 9 akt sądowych).

Z tych powodów, mając również na względzie zasadę ekonomii procesowej wyrażoną w art. 7 ppsa, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 188 ppsa w zw. z art. 197 § 2 ppsa i 198 ppsa orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1