Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia F. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 7 kwietnia 2010 r., sygn. akt II SA/Ol 1091/09 odmawiające przyznania skarżącej prawa pomocy w sprawie ze skargi F. S. na uchwałę Rady Gminy Gietrzwałd z dnia 2 lipca 2009 r., Nr XXXII/328/2009 w przedmiocie przejęcia przez gminę obowiązków właścicieli nieruchomości w zakresie pozbywania się zebranych na terenie nieruchomości odpadów komunalnych stałych postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, postanowieniem z dnia 7 kwietnia 2010 r., odmówił F. S. przyznania prawa pomocy, w sprawie ze skargi tej skarżącej na uchwałę Rady Gminy Gietrzwałd z dnia 2 lipca 2009 r., w przedmiocie przejęcia przez gminę obowiązków właścicieli nieruchomości w zakresie pozbywania się zebranych na terenie nieruchomości odpadów komunalnych stałych.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarżąca po raz kolejny ubiega się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, powołując się na te same co poprzednio okoliczności. Ponieważ jednak, w sytuacji majątkowej skarżącej nie nastąpiła zmiana istotnych okoliczności to jej odmienna ocena nie jest możliwa.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła F. S., podnosząc argumenty tożsame z zawartymi we wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zasadą ogólną postępowania przez sądami administracyjnymi jest ponoszenie przez stronę kosztów tego postępowania związanych z jej udziałem w sprawie (art. 199 ppsa). Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ppsa przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Orzeczenie w tej sprawie Sąd wydaje na podstawie oświadczeń strony mając na uwadze okoliczności podane w tym oświadczeniu i w razie potrzeby przedstawione przez stronę dowody.
W rozpatrywanej sprawie, po wydaniu przez Sąd I instancji postanowienia odmawiającego przyznania prawa pomocy, skarżąca ponownie złożyła wniosek w tym zakresie. Uzasadniając go powołała się na te same okoliczności i argumenty, które były już przedmiotem oceny Sądu, a nie uległy zmianie. Skarżąca stwierdziła ponadto, że dokumenty uzasadniające przyznanie jej prawa pomocy znajdują się w aktach bowiem zostały przez nią złożone przy okazji rozpatrywania poprzedniego wniosku w przedmiocie prawa pomocy.
Przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - dopuszczają możliwość wielokrotnego składania wniosku o przyznanie prawa pomocy w danej sprawie, jednakże odmienna ocena sytuacji materialnej wnioskodawcy - przy rozpatrywaniu kolejnego wniosku - możliwa jest wyłącznie po zmianie istotnych okoliczności mających wpływ na tę ocenę.
Zaskarżone postanowienie odpowiada zatem prawu, gdyż nie zostało wykazane, iż strona spełnia warunki do przyznania jej prawa pomocy.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na mocy art. 184 w związku z art.197 ppsa.