Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia J.W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 9 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SAB/Bk 6/12 oddalające wniosek o wyłączenie sędziego WSA Jacka Pruszyńskiego w sprawie ze skargi J.W. na przewlekłość postępowania Wojewody Podlaskiego w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Starosty Hajnowskiego o pozwoleniu na budowę postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił wniosek o wyłączenie sędziego WSA Jacka Pruszyńskiego od orzekania w sprawie ze skargi J.W. na przewlekłość postępowania Wojewody Podlaskiego w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Starosty Hajnowskiego zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę.
Sąd podał, że we wniosku skarżąca jako powód wyłączenia wskazała okoliczność, iż ww. sędzia uczestniczył w orzekaniu w sprawie o sygn. II SA/Bk 32/12, w której oddalona została skarga na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Białymstoku umarzająca postępowanie odwoławcze w sprawie rozbiórki zbiornika na gnojowicę, bezpodstawnie twierdząc o braku interesu prawnego skarżącej.
Sąd I instancji oddalając wniosek ww. postanowieniem stwierdził, że w sprawie nie zachodzą ustawowe przesłanki uzasadniające wyłączenie sędziego Jacka Pruszyńskiego od orzekania. Sąd I instancji wskazał, iż orzeczenie wydane z udziałem sędziego, które wskazała skarżąca, nie uprawnia do wniosku o wystąpieniu obiektywnych wątpliwości, co do jego bezstronności w niniejszej sprawie. Pokazują natomiast, że strona subiektywnie odbiera sędziego jako "nieprzychylnie do niej nastawionego", czego jednak nie uzasadnia odwołaniem się do przesłanek obiektywnych, a jedynie do zarzutów dotyczących sposobu zastosowania przepisów procesowych i materialnych. Te natomiast mogą być przedmiotem stosownych środków zaskarżenia, ale same w sobie nie uzasadniają jeszcze wyłączenia. Sąd I instancji podkreślił, iż istotne znaczenie ma fakt wyraźnego oświadczenia przez sędziego o nieistnieniu przesłanek wykluczających go od udziału w składzie orzekającym sprawy, które to oświadczenie nie zostało obalone przekonującym kontrdowodem, a które to oświadczenie korzysta z domniemania prawdziwości ze względu na autorytet sprawowanego urzędu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła J.W. domagając się jego uchylenia w całości. W zażaleniu podniesiono, że Sąd I instancji nie dokonał oceny zasadniczej kwestii, że sędzia Jacek Pruszyński wyrządził jej krzywdę popełniając znaczący błąd przy orzekaniu w sprawie o sygn. II SA/Bk 32/12. Podkreślono, że sędzia orzekając ww. sprawie wykazał się brakiem dociekliwości o prawdzie obiektywnej i pominął rozważania zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 marca 2007 r., sygn. akt II OSK 208/06 dotyczące interesu prawnego skarżącej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie wskazać należy, iż instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony, jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania pozaprawnych przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy.